«Στο skateboarding ποτέ δεν είσαι μεγαλύτερος από τους ίδιους τους δρόμους»
Rob Dyrdek (Αμερικανός πρώην επαγγελματίας skateboarder)
Αμερική, δεκαετία του ’50. Tο ευρέως γνωστό και αγαπημένο windsurfing δίνει τη θέση του στο νεοφερμένο «skateboard». Μια ξύλινη σανίδα με τέσσερις μικρούς πλαστικούς τροχούς γίνεται το νέο μέσο «διαφυγής» από την αστική συμβατικότητα και το skating συνδέεται με τρόπο μοναδικό με την κουλτούρα του δρόμου.
Οι πρώτοι Έλληνες skaters αρχίζουν να τσουλάνε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας στις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Έρχονται σε επαφή με τα «Αμερικανάκια» της Γλυφάδας (οι γονείς των οποίων εργάζονταν στην Αμερικανική βάση) κοπιάρουν τα τρικ τους και αναζητούν εναγωνίως (από όσους φίλους έρχονται από το εξωτερικό) τις μαγικές σανίδες! Σιγά σιγά διαμορφώνονται οι πρώτες αυτοσχέδιες ράμπες και δημιουργούνται τα πρώτα «Στέκια» των skaters! Έτσι, σκαλιά και πεζοδρόμια, πλατείες και πάρκα, της Αγίας Παρασκευής, της Γλυφάδας, του Πειραιά και του Κέντρου της Αθήνας μετατρέπονται σε τόπους εξάσκησης, πειραματισμού, συνάντησης και εκκόλαψης των νέων ταλέντων!
Σταδιακά, ανοίγουν τα πρώτα μαγαζιά για τον απαραίτητο εξοπλισμό άλωσης των δρόμων και «κατάληψής» τους από τους αντιρρησίες των συμβατικών κοινωνικών πρακτικών! Πολύχρωμες σανίδες και μαλλιά, καπέλα και piercings, φαρδιά παντελόνια και σνικερς είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των skaters που στη δεκαετία του ‘90 βρίσκονται στους κεντρικούς δρόμους αναζητώντας την θέση τους στον δημόσιο χώρο και μαζί την ταυτότητά τους.
Από τα ‘00s και έπειτα οι γνωστοί skaters έχουν τους χορηγούς τους, ενώ φαίνεται να πληθαίνουν οι χώροι και να μεγαλώνει αυτή η ιδιαίτερη «φυλή». Οι μικρότεροι προσεγγίζουν με δέος και σεβασμό τους μεγαλύτερους θέλοντας να βελτιώσουν τις φιγούρες τους, ενώ οι μεγαλύτεροι νιώθουν την χαρά και την ανακούφιση να παρατηρούν ότι η ζωή και το skateboarding συνεχίζεται ακόμη και όταν εκείνοι αποσυρθούν από την «ενεργό δράση».
Άλλωστε οι παλαιότεροι και οι νεότεροι είναι δέσμιοι του ίδιου πάθους: της αναζήτησης της ελευθερίας και της αδρεναλίνης που μόνο η σανίδα μπορεί να τους προσφέρει!
Σε αυτήν την βόλτα στα Σκεϊτάδικα βλέποντας την πόλη με διαφορετική μάτια μας μιλάνε (με αλφαβητική σειρά) οι:
Βασίλης Αράμβογλου (Color Skates), Θανάσης Αραμπούλι (Skater), Ελευθέριος Αργυρόπουλος (Μαθηματικός), Θεώνη Αντωνίου (Manager M.O.C, Rapper), Rossilo R.M.Barrozo (Skater), Βασίλης Γρυπάρης (Visual Artist, Skateboarder), Πέτρος Εμμανουηλίδης (Skater), Τάσος Καρλής (Μαθητής), Γιάννης Κατσαούνος (Skater), Ναταλία Κουτσούγερα (Ανθρωπολόγος), Kώστας Μάνδυλας (Skate Filmmaker), Ασημίνα Μανούσκου (Skater), Χάρης Μάρκου (Skateboarder, Ηθοποιός), Θάνος Πάνου (skater), Αργύρης Παπαδημητρόπουλος (Σκηνοθέτης), Ελένη Πολυχρονάτου (Διευθύντρια Θεωρίας της Τέχνης πάνω στην Περιβαλλοντική Τέχνη), «Αλέξανδρος Σεγιέτ (Ιδιοκτήτης M.O.C , Skater)
Συντελεστές Επεισοδίου
Σενάριο-σκηνοθεσία: Χρήστος Σαρρής
Διεύθυνση φωτογραφίας: Έβαν Μαραγκουδάκης
Μοντάζ: Μάγδα Μαρτζούκου
Ηχοληψία : Κώστας Κουτελιδάκης
Μίξη Ήχου: Δημήτρης Μυγιάκης
Διεύθυνση Παραγωγής: Τάσος Κορωνάκης
Αρχισυνταξία: Ηλιάνα Δανέζη
Οργάνωση παραγωγής: Στέφανος Ελπιζιώτης, Χρυσηίδα Τριανταφύλλου
Βοηθός Διευθυντή Φωτογραφίας: Γιάννης Νέλσον Εσκίογλου
Μουσική σήματος: Blaine L. Reininger
Σχεδιασμός τίτλων αρχής / Motion Graphics: Κωνσταντίνα Στεφανοπούλου
Εκτέλεση Παραγωγής: Μαρίνα Ευαγγέλου Δανέζη για τη Laika Productions
Μια παραγωγή της ΕΡΤ ΑΕ
