Emirü'l Mü'minin ne demektir?
İslâm devlet başkanlarına "halife" ve "imam" denildiği gibi daha yaygın olarak "emîrü'l-mü'minîn" de (müminlerin emîri) denilmektedir. Bu tabir ilk defa, hicretin on yedinci ayında (Receb 2 / Ocak 624) Hz. Peygamber tarafından Kureyş kervanını basmak üzere Batn-ı Nahle'ye gönderilen seriyyenin kumandanı Abdullah b. Cahş'a verilmiştir. Aynı şekilde, Resûl-i Ekrem'in Suriye'ye göndermeyi kararlaştırıp vefatından sonra Hz. Ebû Bekir tarafından sevkedilen ordunun kumandanı Üsâme b. Zeyd'e ve Kādisiye Savaşı kumandanı Sa'd b. Ebû Vakkās'a da sahâbîlerin emîrü'l-mü'minîn diye hitap ettikleri bilinmektedir. Ancak bu tabir, Hulefâ-yi Râşidîn döneminden itibaren sadece halifelere verilen bir unvan olmuştur. İlk olarak bu unvanla anılan halifenin Hz. Ömer olduğu konusunda görüş birliği vardır. Hz. Ebû Bekir'e sahâbîler "halîfetü resûlillâh" (Resûlullah'ın halifesi) demişler, ondan sonra halife olan Hz. Ömer'e ise "halîfetü halîfeti Resûlillâh" (Resûlullah'ın halifesinin halifesi) diye hitap etmişlerdir. Fakat sahâbîler, ileriye doğru halife sayısı artacağından bu hitap şeklini ağır buldular. Ebû Mûsâ el-Eş'arî Hz. Ömer'e yazdığı bir mektupta kendisine emîrü'l-mü'minîn diye hitap etmiş, bu arada Adî b. Hatim et-Tâî, Mugīre b. Şu'be, Amr b. Âs ve diğer bazı sahâbîlerin de Hz. Ömer'e aynı şekilde hitap etmeleri üzerine bu unvan yaygınlaşmıştır.
