Thënia e Imam Aliut na tërheq vëmendjen ndaj pasojave të fjalëve tona. Ashtu si dëmtimi fizik mund të çojë në shkatërrimin e një personi, lëndimi verbal mund të ketë efekte po aq shkatërruese. Gjuha ka fuqinë të përhapë thashetheme, të mbjellë mosmarrëveshje dhe të njollosë reputacionin. Mund të prishë marrëdhëniet, të nxisë urrejtje dhe të shkaktojë dëme të pariparueshme për individët dhe komunitetet. Duke menduar mbi këtë thënie, na kujtohet nevoja për të ushtruar përmbajtje dhe mençuri në fjalimin tonë. Ne duhet të përpiqemi të përdorim gjuhën tonë për të mirë, duke nxitur unitetin, mirëkuptimin dhe dhembshurinë. Ne duhet të mendojmë përpara se të flasim, duke u siguruar që fjalët tona janë të dobishme, të vërteta dhe lartësuese.
