Λογικά συμπεράσματα :
Το κίνημα οργανώθηκε από το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ και την ΠΕ Δράμας. Επαναστατικές εστίες, μικρότερης όμως έντασης, εκδηλώθηκαν και στους νομούς Καβάλας και Σερρών.
Με τους Ακροναυπλιώτες ελεύθερους να αλωνίζουν, είναι σίγουρο ότι υπήρξε κάποια «όσμωση» των προετοιμασιών του κινήματος και προς το ΚΚΒ. Δεδομένων δε και των αντιλήψεων του ΚΚΕ εκείνης της εποχής για αυτοδιάθεση της Μακεδονίας και των επαφών με συντρόφους στην απέναντι πλευρά, είναι πέρα από κάθε αμφιβολία βέβαιο, ότι η βουλγαρική αστυνομία ΟΧΡΑΝΑ και το παρακράτος του VMRO ήταν ενήμεροι για την όλη κατάσταση. Στα χέρια τους είχαν πέσει -και φυλάσσονται στα Βουλγαρικά αρχεία- προκηρύξεις που τύπωνε η ΠΕ Δράμας καθώς επίσης και μία επιστολή του Χαμαλίδη προς έναν άλλο συνδιοργανωτή του κινήματος. (Αυτό το τελευταίο είναι πληροφορία που μου έδωσε Έλληνας ερευνητής).
Το γεγονός ότι οι Βούλγαροι δεν έκαναν καμία κίνηση όσο διαρκούσαν οι προετοιμασίες του κινήματος, ενώ αντίθετα έδρασαν αστραπιαία και θανατηφόρα αμέσως μετά, αποδεικνύει ότι με την πολιτική τους αυτή χτύπησαν με ένα σμπάρο δυο τρυγώνια. Αφ' ενός μεν εδραίωσαν την κατοχή τους στην Αν. Μακεδονία εκδιώκοντας από την περιοχή κάθε ζωντανό στοιχείο αντίστασης, αφ' ετέρου δε, βρήκαν μια πρώτης τάξεως δικαιολογία προς το Χίτλερ προκειμένου να αποφύγουν την αποστολή στρατευμάτων βοήθειας στο μέτωπο της Ρωσίας.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι η πλειοψηφία των κομμουνιστών ήταν προδότες, αφελείς όμως ήταν σίγουρα. Και η αφέλειά τους αυτή αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν υπήρχε σχέδιο δράσης για την επόμενη μέρα. Λες και όλα αποσκοπούσαν στη σφαγή των αμάχων.
Οι ήρωες της υπόθεσης ήταν όλοι αυτοί οι απλοί άνθρωποι, πρόσφυγες στην πλειοψηφία τους, που άφησαν για λίγο το αλέτρι και πήραν το όπλο για να υπερασπιστούν αυτό το λίγο κομμάτι γης που τους δόθηκε και στο οποίο προσπαθούσαν να ριζώσουν. Κανένας από τους επιζώντες, δεν κατηγόρησε την ηγεσία του ΚΚΕ, παρόλο που κρύβει τα στοιχεία που διαθέτει, όπως η γάτα το σκατό της.
Τους κατηγορώ όμως εγώ, γιατί ποτέ κανείς τους δεν είχε το θάρρος να πάει να καταθέσει ένα στεφάνι. Οι άνθρωποι αυτοί, τα αθώα θύματα, καταδικάστηκαν στη λήθη, κάτι που είναι χειρότερο και από το φυσικό θάνατο. Τα μόνα μνημόσυνα στα οποία συντρέχουν οι σύντροφοι του ΚΚΕ είναι αυτά στην Παλαιοκώμη, για τα στελέχη του Μακεδονικού Γραφείου που προσπαθώντας να περάσουν το Στρυμόνα, πιάστηκαν από τους Βουλγάρους και εκτελέστηκαν.
Ρωτάω : Έχει άλλη αξία το αίμα των Ελλήνων κομμουνιστών από το αίμα των υπολοίπων;
Ξαναρωτάω : Αν πετύχαινε αυτό το ασυντόνιστο κίνημα, θα έτρεχαν οι πάντες να το υιοθετήσουν, ναι ή όχι;

свернуть