Tzw. problem brakującej masy jest złożony i wieloaspektowy. W niniejszym wykładzie ks. dr hab. Tadeusz Pabjan przedstawia związane z nim pojęcia, przywołuje najważniejsze epizody z historii tego zagadnienia, by pokazać, w jaki sposób wśród fizyków i kosmologów rodziła się świadomość tego, że jest jakaś dodatkowa masa, którą ewentualnie należałoby uwzględnić w globalnym bilansie masy Wszechświata. Wyjaśnia także, czym jest ten problem, na czym on polega i jaki ma związek z Ogólną Teorią Względności.
Tematem tegorocznej Krakowskiej Konferencji Metodologicznej była sformułowana przez Alberta Einsteina Ogólna Teoria Względności, powszechnie uznawana za jedno z najważniejszych osiągnięć ludzkiego umysłu w całej historii naszego gatunku. Podczas tej interdyscyplinarnej konferencji w gronie fizyków, kosmologów, filozofów i historyków nauki dyskutowaliśmy wpływ Ogólnej Teorii Względności na rozwój fizyki i kosmologii, jej filozoficzne interpretacje i konsekwencje, a także poruszaliśmy wybrane zagadnienia współczesnej kosmologii relatywistycznej.
Tegoroczna Krakowska Konferencja Metodologiczna odbyła się w dn. 26-27 maja na Wydziale Filozoficznym UPJP II przy ul. Bernardyńskiej 3 w Krakowie. Patronem medialnym konferencji był Tygodnik Powszechny i serwis GraniceNauki.pl.
Seria Krakowskich Konferencji Metodologicznych ma długą tradycję, sięgającą lat 90-tych ubiegłego stulecia. Inicjatywę organizowania interdyscyplinarnych konferencji, podczas których eksperci w różnych dziedzinach omawialiby filozoficzne zagadnienia, które wyłaniają się z pracy badawczej naukowców najróżniejszych dyscyplin, podjęli uczeni tworzący środowisko Ośrodek Badań Interdyscyplinarnych (OBI). Po powstaniu Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych, wyrosłego z tradycji OBI, to właśnie nowa jednostka badawcza podjęła zadania organizowania kolejnych konferencji metodologicznych.
