Isabelle Boulay, paintings: Mark Spain
Isabelle Boulay (urodzona 6 lipca 1972 roku w Sainte-Félicité, w Quebecu) jest francuskojęzyczną kanadyjską piosenkarką pop.
W 1990 roku przyjaciele zapisali ją na festiwal w Petite-Vallée bez jej wiedzy, mimo zaskoczenia wystąpiła, a jej przedstawienie było ogromnym sukcesem. Rok później wygrała konkurs muzycznym w Granby, śpiewając piosenkę Jacquesa Brela „Amsterdam”. W tym samym roku została zaproszona do wzięcia udziału w festiwalu Les FrancoFolies de Montréal.
Największym sukcesem artystki w Europie był singiel "Parle-moi", wydany w październiku 2000 roku, który szczególną popularnością cieszył się w Belgii i Francji.
Artystka ma na swoim koncie następujące krążki studyjne: "Fallait pas" (1996), "États d'amour" (1998), " Mieux qu'ici-bas" (2000), "Tout un jour" (2004), "De retour à la source" (2007), "Los Lendemains" (2008) oraz "Les grands espaces" (2011).

Lyrics:
Avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
on oublie le visage et l'on oublie la voix
le cœur, quand ça bat plus, c'est pas la peine d'aller
chercher plus loin, faut laisser faire et c'est très bien

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
l'autre qu'on adorait, qu'on cherchait sous la pluie
l'autre qu'on devinait au détour d'un regard
entre les mots, entre les lignes et sous le fard
d'un serment maquillé qui s'en va faire sa nuit
avec le temps tout s'évanouit

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
mêm' les plus chouett's souv'nirs ça t'as un' de ces gueules
à la gal'rie j'farfouille dans les rayons d'la mort
le samedi soir quand la tendresse s'en va tout' seule

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
l'autre à qui l'on croyait pour un rhume, pour un rien
l'autre à qui l'on donnait du vent et des bijoux
pour qui l'on eût vendu son âme pour quelques sous
devant quoi l'on s'traînait comme traînent les chiens
avec le temps, va, tout va bien

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
on oublie les passions et l'on oublie les voix
qui vous disaient tout bas les mots des pauvres gens
ne rentre pas trop tard, surtout ne prends pas froid

avec le temps...
avec le temps, va, tout s'en va
et l'on se sent blanchi comme un cheval fourbu
et l'on se sent glacé dans un lit de hasard
et l'on se sent tout seul peut-être mais peinard
et l'on se sent floué par les années perdues- alors vraiment
avec le temps on n'aime plus

Tekst PL:

z czasem

z czasem...
z czasem, odchodzi, wszystko odchodzi
zapominamy twarz i głos
serce, jeśli zabije mocniej, nie ma potrzeby
szukać dalej, trzeba się temu poddać i tak najlepiej

z czasem...
z czasem, odchodzi, wszystko odchodzi
obcy, którego podziwialiśmy, którego szukaliśmy na deszczu
obcy, którego rozpoznaliśmy po jednym spojrzeniu
między słowami, między wierszami i w cieniu zamaskowanej przysięgi, odchodzącej do nocy...

Wszystkie zdjęcia oraz muzyka są własnością ich twórców lub prawnie ustanowionych dysponentów. Zamieszczane filmy na tym kanale nie stanowią działalności komercyjnej… Mają jedynie charakter rozrywki oraz popularyzację wykonawców muzycznych oraz autorów obrazów.

All pictures and music belong to their owners. Videos are published on this channel for non-commercial purposes. It’s for entertainment and popularisation of musicians and artists only.

свернуть