Гумон набаред,
Ки ман хурд ҳастам
Ана, мебинед:
Ҷор ӯб дар дастам.
Бо ин ҷорӯбам
Хона мерӯбам.
Дар даст кӯзача
Давам бошитоб
Ба сӯи чашма,
Аз барои об.
Ширин аст обаш,
Қандин аст обаш.
Нахандед шумо!
Ман рост мегӯям:
Дегу табақро
Худам мешӯям.
Бовар накунед,
Аз очам пурсед.
Бояд дар хона
Ёрӣ расонам,
Мисли дугонам,
Ба очаҷонам.
