Niedaleko Szczytna, w pobliżu wsi Janowo i Jęcznik, po obu stronach rzeki Saski znajduje się rozległe grodzisko przypisywane pierwotnym mieszkańcom tego regionu, czyli Prusom. Grodzisko zostało odkryte w 1881 roku przez niemieckiego archeologa G. Bujacka, który w latach 1888–1889 przeprowadził na majdanie badania sondażowe. Współczesne badania wykazały, że na obronnym wzniesieniu (stożku) Krzyżacy wybudowali drewnianą wieżę przykrytą dachówkami. Pod stożkiem, od strony rzeki zachowały się liczne ślady po wytopie żelaza. Po drugiej stronie rzeki, od strony Szczytna znajdowało się podgrodzie, czyli część mieszkalna grodziska. Podczas prac archeologicznych znaleziono tu również fragmenty ceramiki kultury kurhanów zachodniobałtyjskich. Nie znaleziono jednak śladów wskazujących bezpośrednio na pobyt pruskiego plemienia Galindów. Zdaniem Artura Brzóski, archeologa z Uniwersytetu Warszawskiego, który prowadził tu badania, grodzisko zostało wzniesione przez Krzyżaków. Jest to teza nowa, z którą nie zgadza się część archeologów. Jako argument na pruską proweniencję grodziska wskazuje się na fakt, że Krzyżacy bardzo rzadko wznosili tego typu obiekty i zazwyczaj wykorzystywali wcześniejsze pruskie grodziska. Kolejną zagadką grodziska jest cmentarzysko znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie całego założenia. Zanim jednak naukowcy zweryfikują wszystkie tajemnice związane z tym miejscem, zapraszamy do poznania naszych hipotez na temat życia i funkcjonowania tego obiektu w epoce wczesnego średniowiecza.
