Zamiast Urzędu Miasta do WSAP lepiej byłoby przenieść np. Uniwersytet Medyczny z Pałacu Branickich lub Uniwersytet w Białymstoku z Domu Partii, budynek WSAP jest przygotowany pod uczelnię, a Pałac Branickich czy Dom Partii nie. Absurdalny plan rozbudowy Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku w Pałacu Branickich=mega korki? [ Ссылка ] Przy najbardziej zakorkowanym skrzyżowaniu ul. Branickiego, Mickiewicza, Pałacowej i braku miejsc parkingowych zamiast np. zakupu budynków po WSAP na Dojlidach, mieliby i mniejszy pałac:( [ Ссылка ] www.i.Bialystok.pl o Pałacu Branickich w Białymstoku [ Ссылка ] Branicki jako hetman (dowódca armii) zamiast ją unowocześnić, zbudował pałac, skutek: rozbiory Polski. W pałacu Branickich powinno być Muzeum Podlaskie (z makietą Białegostoku z czasów Branickiego z Muzeum Historycznego przy ul. Warszawskiej), siedziba prezydenta Białegostoku, i Rady Miasta oraz śluby. Centrum Informacji Turystycznej powinno być na dworcu PKS/PKP. Akademia Medyczna powinna mieć zajęcia praktyczne w szpitalach. W tej okolicy brak parkingów-wbrew prawu wykonano już fontanny przed Teatrem Dramatycznym, chociaż powinien tam być parking dla Teatru, Uniwersytetu Wydziału Prawa, Akademii Medycznej, Sądu Apelacyjnego, Urzędu Wojewódzkiego, turystów. A Muzeum Esperanto powinno być w Ratuszu. „Naukowcy z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku i Politechniki Białostockiej złożyli wniosek patentowy dotyczący użycia korzeniowca sosnowego w walce z rakiem jelita grubego. Wcześniej badali zastosowanie grzybów występujących w Puszczy Białowieskiej w leczeniu nowotworów. [ Ссылка ]

„Zastaw się, a postaw się” czyli pałac zamiast armii doprowadził do rozbiorów Polski? A Franciszek Ksawery Branicki wespół z Szczęsnym Potockim i hetmanem Sewerynem Rzewuskim zasłynął jako zdrajca Polski. To współtwórca konfederacji targowickiej. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu naszego największego wówczas dzieła – Konstytucji 3 Maja.

[ Ссылка ]
Jan Klemens Branicki (1689-1771) – hetman abnegat
Niestety w życiu politycznym kierował się prywatą i interesami fakcji, w której aktualnie się znajdował. W latach dwudziestych związał się z Augustem II, co zaowocowało pobytem króla w Białymstoku oraz generalstwem artylerii, choć nie posiadał absolutnie żadnych predyspozycji do sprawowania tej funkcji. W 1751 r. ten wojskowy abnegat otrzymał buławę wielką koronną. Był to wybór najgorszy z możliwych. Branicki kompletnie nie znał i nie rozumiał wojska. Armia w czasie jego dowodzenia znalazła się na dnie upadku. „Wódz”, bo tak go powszechnie nazywano, poczuł się teraz przywódcą szlachty i w jej imieniu protestował przeciwko obecności wojsk rosyjskich i pruskich. Cóż z tego, kiedy nie odważył się wyruszyć przeciwko nim, a ograniczył jedynie do protestów werbalnych. Jednocześnie tak był zadufany w sobie, że rozważał podanie swojej kandydatury do korony. Nie uznał wyboru Stanisława Poniatowskiego na króla, ale został przegnany z Polski przez oddziały polskie i rosyjskie dowodzone przez Ksawerego Branickiego.

[ Ссылка ] też hetman, Przeciwnik reform Sejmu Czteroletniego i Konstytucji 3 Maja, współtwórca konfederacji targowickiej, w czasie insurekcji kościuszkowskiej uważany za wielkiego zdrajcę i skazany in effigie na karę śmierci. W 1766 roku, w wyniku pojedynku na pistolety ze słynnym Giacomo Casanovą, przebywającym wówczas w Polsce, został ciężko zraniony w brzuch. W lipcu 1791 r. w porozumieniu z Grigorijem Potiomkinem zorganizował porwanie z Łazienek króla Stanisława Augusta, którego jednak nie udało się przeprowadzić. Przeciwnik reform Sejmu Czteroletniego i Konstytucji 3 Maja, współtwórca konfederacji targowickiej. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku zawierającej wykaz osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja[23]. Przez całą swoją karierę jeden z przywódców patriotycznego stronnictwa prorosyjskiego. Franciszek Ksawery Branicki piastował godność wielkiego łowczego koronnego, a także hetmana polnego i wielkiego hetmana koronnego. Dowodził jako generał artylerią litewską. Z buławy wielkiej koronnej zrezygnował 13 sierpnia 1793 roku. Był także generałem wojsk rosyjskich.

свернуть