«Θέλω πατέρα…κάτι να σου πω…»

Είμαι πολύ περήφανη…για τη καταγωγή μου…
Για τ’ όνομα που φέρω εγώ…μεγάλη είναι τιμή μου…
Σ’ ευχαριστώ που με έμαθες…πατέρα να ‘χω αξίες…
Να υπολογίζω ιδανικά… ανθρώπους και φιλίες…
Σ’ ευχαριστώ που μου ’δειξες.. το δρόμο..να βαδίζω…
Το λάθος από το σωστό… πάντα να ξεχωρίζω…
Εσένα είχα πατέρα μου… φύλακα άγγελο μου….
Ξάγρυπνος ήσουνα φρουρός… κάποτε στο πλευρό μου…
Και αν σε απογοήτευσα… κάποια στιγμή συγγνώμη….
Μα ήταν κακοτράχαλοι… μες στη ζωή μου οι δρόμοι…
Πατέρα μου μεγάλωσα… κι άκουγα τη φωνή σου…
Τη λύρα σου… που δεύτερη..κόρη ήτανε δική σου….
Μεγάλωσα και άκουγα.. τραγούδια μες στο σπίτι…
Κι ένιωθα πως τίποτα… πατέρα δεν μου λείπει…
Ένα μεγάλο ευχαριστώ.. για όσα μου’ χεις δώσει…
Πόσο πολύ σε αγαπώ… θα ‘θελα… να’ χες νιώσει…
Μέσα απ αυτούς τους στίχους μου, θέλω να μάθεις μόνο..
Πως στο παλάτι της ψυχής… σκήπτρο κρατάς και θρόνο…


……..για τον μπαμπά μου………

Έρικα Τζαγκαράκη

Από το βιβλίο "Στον αργαλειό της σκέψης μας" σελ . 95

свернуть