Νιώθω κενός και άλλο τίποτα δεν θέλω (x2)

Οι τοίχοι πνίγουν πολύ κλειστά πατζούρια
Σκοτάδι μόνος συντροφιά και φώς να κρύβεται
Δεν τα κατάλαβα αυτο με τα λουλούδια
Όταν τα δίνεις στην χαρα αλλού ανήκουνε
Τίποτα δεν με ενδιαφέρει απλα περιμένω να φύγω ξανά
Αποδέχτηκα την μοίρα μου χωρίς εσένα δεν υπάρχει χαρά

Νιώθω κενός και άλλο τίποτα δεν θέλω
Στο χέρι μου μαλλιά σε ενα κρεβάτι άχαρο
Νιώθω κενός και άλλο τίποτα δεν θέλω
Χειμερινή αγκαλιά και φίλαμε στο μάγουλο (x2)

Σκουπίζω δάκρυα και στάχτες
Ζωή πονάς παρά πολύ
Μια μοναξιά με περιβάλλει
Γύρο μου φίλοι και γνωστοί
Δεν ξέρω πότε θα τελειώσει
Μα όταν έρθει η στιγμή
Θα επαληθευτεί η ιδέα
Είμαστε μόνοι μοναχοί
Αλήθεια τώρα, ζώ σε μια χώρα που όλοι θέλουν την προσοχή
Δεν ειμαι κάποιος μην με ακούτε και αν με ακούτε μια συμβουλή
Να μην πιστέψετε τίποτα απ’ όσα θα πω ή ότι ήδη εχω πεί
Γιατι ακομα κι αν ημουν η αλήθεια η γεύση στο τελος θα ηταν πικρή
Συγγνώμη Ρέα τα γαμησα ολα και οταν μου λείπεις πονα σαν κέντρι
Οσες με άγγιξαν μέσα σε δευτερα με μετέτρεψαν καμμενο χαρτί
Συγγνώμη μάνα που σπιτι γυρίσω μετα από μέρες κοιμαμε πρωί
Που δεν προσέχω το σώμα μου, πίνω, μεθάω και Κυριακές βρίζω πολύ
Στην κοινωνία οφείλω το τίποτα και άμα όχι χρωστάω χαρτί
Και σίγουρα να με δει νικητή
Μέσα στο χάος να βρώ λογική
Στα 18 μου μου είπανε να επιλέξω τι ρόλο θα έχω σ’ αυτή
Την μαλάκια που χτίσανε σε λάθος βάσεις με προσδοκίες νικητή
Μπα!

Νιώθω κενός και άλλο τίποτα δεν θέλω
Στο χέρι μου μαλλιά σε ενα κρεβάτι άχαρο
Νιώθω κενός και άλλο τίποτα δεν θέλω
Χειμερινή αγκαλιά και φίλαμε στο μάγουλο (x2)

свернуть