خوانش اشعار استاد وثیق ثاقب

ای پیش نهال قد تو سرو خجل
شرمندهٔ رخساره زیبای تو گل

پنجشیر به مانند تو همتا نبود
اهل کنری یا که هرات و کابل

تا بسته گیسوی خوده وا کردی
در شهر دلم غلغه برپا کردی

با عشوه گری ز ناوک مژگانت
تیری‌تو به‌دل زدی هدف جاکردی

با رفتنت ای سیمبر خوش بالا
آمد به سرم هزار و یک گونه بلا

از حالت ثاقب ات مگر بی‌خبری
لاحول ولا قوت الله بالله
#pahlawan_rafi #پهلوان_رفیع

свернуть