Η νύχτα έπεσε βαριά κι εγώ σκυφτός και μόνος μου
στον παγωμένο δρόμο μου χωρίς αγάπη κι αγκαλιά.
Η νύχτα έπεσε βαριά και πια δεν κάνουμε όνειρα
παλεύω με τ’ απόνερα για να σωθώ κι εγώ ξανά.
Δυστυχώς είσαι παντού
ότι και να δω εσένανε θυμάμαι.
Δυστυχώς είσαι παντού
και στο αίμα και στο νου και που σ’ έχασα λυπάμαι.
Δυστυχώς είσαι παντού
και οι μέρες και οι νύχτες δεν περνάνε.
Δυστυχώς είσαι παντού
τρέλα του εγωισμού και αρρώστια του μυαλού.
Η νύχτα έπεσε βαριά και μοιάζουν όλα ύποπτα,
μα δεν φοβάμαι τίποτα και περπατώ στο πουθενά.
Η νύχτα έπεσε βαριά και στο σκοτάδι χάνομαι
σου γράφω τι αισθάνομαι κι εσύ ποτέ δεν απαντάς.
Δυστυχώς είσαι παντού
ότι και να δω εσένανε θυμάμαι.
Δυστυχώς είσαι παντού
και στο αίμα και στο νου και που σ’ έχασα λυπάμαι.
Δυστυχώς είσαι παντού
και οι μέρες και οι νύχτες δεν περνάνε.
Δυστυχώς είσαι παντού
τρέλα του εγωισμού και αρρώστια του μυαλού.
