از جوانی گله دارم ز جهانت سیرم 
کوله باری ز حسرت ز همه دلگیرم 
من سرو پای خیالم همه سال بیمارم 
ز غم دوریه یارم همه شب بیدارم 
تا سحر خواب ندارم نه کسی میداند 
نه کسی هست که چون خود به کنارم ماند 
من و جام و می و مطرب همه دیوانه شدیم 
گویی از شهر خود دورو بیگانه شدیم 
تو کمی حرف بزن من به غمم میبالم 
سر بیکسی سلامت که شده احوالم 
تو چه دانی ز جهانم که نداری طاقت 
تا بریزم غم اسرار نهانم بیرون 
من که در اوج جوانی نه جوانی دیدم

свернуть