W dzieciństwie dysforia płci, tj. zaburzenia identyfikacji płciowej to kategoria odmienna znacznie od zaburzeń identyfikacji płciowej, diagnozowanej u osób dorosłych. Różnica zasadnicza pomiędzy dysforią płci a takim trwałym zaburzeniem identyfikacji płciowej na tym polega, iż w większości przypadków u dzieci diagnozowana dysforia ma taki charakter zaburzeń przemijających. Tutaj objawy dysforii mniej więcej pojawiają się w okresie przedszkolnym, w wieku 3-5 lat. To je charakteryzuje, iż dziecko chce wyglądać już jak mama, albo jak tata, tzn. próbuje się przebierać. W takim przypadku chłopcy mogą chcieć mieć długie włosy, a dziewczynki zaś wybierają dla siebie jakieś imię męskie. Dość często imię to pochodzi od jakiegoś bohatera, np. z bajki. Zaburzenia te są najczęściej przemijające i przemijają one, gdy dziecko wchodzi w okres dojrzewania. W przypadku tych zaburzeń identyfikacji płciowej u osób dorosłych, bardzo często jest tak, że te zaburzenia identyfikacji płciowej już występowały w dzieciństwie. Jednak w przypadku zaburzeń identyfikacji płciowej występujących w dzieciństwie taką mamy sytuację, iż w większości przypadków zaburzenia te nie utrzymują się już do okresu dorosłości.

dr n. med. Katarzyna Bajszczak - psycholog-seksuolog kliniczny, seksuolog dziecięcy, psychoterapeuta

Więcej na www.portalzdrowiaseksualnego.pl

свернуть