Πάνω στον καθρέφτη έγραψα με κόκκινο:
"πόσο μου 'χεις λείψει, σ' αγαπώ".
Κι όταν το 'δες το πρωί, ήρθες και έκλαιγες,
με κρατούσες αγκαλιά και έλεγες:

Δε θα χωρίσουμε ποτέ
κι εγώ σου έλεγα μην κλαις,
δε θα χωρίσουμε ποτέ.

Κάποιο μεσημέρι είπαμε "χωρίζουμε",
το θυμάμαι και τσακίζομαι.
Κι ένα βράδυ ξαφνικά συναντηθήκαμε,
κοιταχτήκαμε στα μάτια κι είπαμε:

Δε θα χωρίσουμε ποτέ
κι εγώ σου έλεγα μην κλαις,
δε θα χωρίσουμε ποτέ.


свернуть