ΟΙ ΤΡΕΙΣ ( Ελεγεια και Σατιρες - 1927 )
μεταφραση απο ποιημα του Nicolaus Lenau (1802 - 1850)
( Περισσότερα : Ιδανικοί αυτόχειρες [ Ссылка ] , Gala [ Ссылка ] , Δικαίωσις [ Ссылка ] , Όλα τα πράγματα μου [ Ссылка ] , Αγάπες [ Ссылка ] , Ύπνος [ Ссылка ] , Θάνατοι [ Ссылка ] , Μιχαλιός [ Ссылка ]

Αφού κι η τελευταία εχάθη μάχη,
τρεις ίππείς επιστρέφουμε μονάχοι
Από βαθιές πληγές το αίμα ρέει
ζεστό, τ' άλογο σκύβει να το εισπνεύει.

Από τη σελλα το αίμα τ' αναβάτου,
κι από τους χαλινούς, έφτασε κάτου.
Αγάλι αγάλι τ' άλογο πηγαίνει,
αλλά το αίμα τρέχει και πληθαίνει.

Οι τρεις ιππείς πηγαίνουν πλάι πλάι,
ο ένας στον άλλο γέρνει κι ακουμπάει.
Στο πρόσωπο κοιτουν ο ένας τον άλλο,
και λένε μ' αναστεναγμό μεγάλο:

-- Από μια κόρη τρυφερά αγαπούμαι,
γι' αυτό τώρα πεθαίνοντας λυπούμαι.
--Έχω χτήματα πολλά, σπίτια, δάση,
κι η νύχτα έτσι νωρίς θα με σκεπάσει.
--Δεν έχω πάρεξ το θεό του κόσμου,
μα πόσο με φοβίζει ο θάνατός μου!

Και καθώς με τ' άλογα προχωρούνε,
τρία κοράκια πανω τους πετούνε.
Τους μοιράζονται, κρώζοντας καθένα:
Δικοί σας οι δυο, κι ο τρίτος εμένα.


Μια home-made παραγωγη απο τον Γιαννη Δρολαπα Απριλιος 2012

свернуть