O genezie świąt Bożego Narodzenia, o stereotypowej w Europie wizji dnia narodzin Jezusa, nowego Mesjasza – mroźnej nocy, płonącym ogniu, stajence na obrzeżach miasteczka – jak z obrazu Breugla – choć nie jest to obraz zgodny z historycznym prawdopodobieństwem.
O różnych elementach świątecznych tradycji, o sposobach obchodzenia świąt Bożego Narodzenia oraz o ich komercjalizacji – „Przywołuje miejsca, gdzie zachowały się stare, lokalne zwyczaje – w Rzymie można spotkać jeszcze tradycję zapalania polan, w których ogniu ma zniknąć zło nagromadzone przez cały rok; we włoskich miasteczkach rozpala się przed kościołem ogniska. Mówi o bogatej symbolice słońca (świeczki na choinkach), pozostałości po saturnaliach, w czasie których darowywano sobie świecę, będącą dalekim odniesieniem do ofiar z ludzi. Przypomina, że ogień był też symbolem zła, potępienia i piekła.
Jak doszło do tego, że od IV wieku n.e. 24 grudnia świętujemy narodziny Chrystusa, chociaż fakt, że pasterze pilnowali trzody, wskazuje na inną porę roku niż zima. O edykcie cesarza Konstantyna Wielkiego z roku 321, o starym święcie „słońca niezwyciężonego”, najważniejszego bóstwa cesarstwa rzymskiego, obchodzonego 25 grudnia, gdy noc ustępuje światłu dnia.
Czy chrześcijaństwo nie jest kompilacją pogańskich kultów? – zastanawiają się autorzy programu…
