Tien jaar lang lag Beppie de Bruin dood in haar huis aan de Jan Porcellisstraat in Rotterdam-West. Ze werd in november 2013 bij toeval gevonden door bouwvakkers. Haar levensverhaal is een tragedie die begon in Nederlands-Indië en eindigde op een eenzaam sterfbed in Rotterdam-West.Onderzoeksjournalist Griselda Molemans dook in het verhaal van Beppie. Ze ontdekte dat Beppie, net als duizenden andere vrouwen, slachtoffer werd van verkrachting door een Japanse soldaat in Nederlands-Indië in de Tweede Wereldoorlog. [article:109396:Vrouw lag tien jaar dood in huis Rotterdam-West] Verkrachting en dwangprostitutieIn 1941 en 1942 viel het Japanse leger de Nederlandse koloniën binnen, toen Nederlands-Indië geheten. Volgens het onderzoek van Griselda Molemans hebben Japanse soldaten na die invasie stelselmatig vrouwen misbruikt. Ze zijn verkracht of werden gebruikt in de dwangprostitutie, ook wel 'troostmeisjes' genoemd."Dwangprostituees werden in bordelen opgesloten, non-stop verkracht en konden geen kinderen krijgen: ze werden geaborteerd in geval van zwangerschap. Beppie de Bruin was geen troostmeisje, maar is verkracht door een rondzwervende militair."Ze is daarna in verwachting geraakt en bevallen van een dochtertje. Over deze gruwelijke gebeurtenissen in Nederlands-Indië schreef Molemans begin dit jaar een boek: Levenslang Oorlog.[image:[ Ссылка ] Molemans in de straat waar Beppie werd gevonden Oorlogstrauma mee in kofferNiet ver van de Jan Porcellisstraat is de Lloydkade aan de Nieuwe Maas. Griselda Molemans staat aan de kop van de kade en kijkt over het water. "Dit is een emotioneel beladen plek", zegt ze.Ze denkt aan de boten die na de onafhankelijkheid vanaf de zomer van 1950 vanuit Indonesië aankwamen. Aan boord zaten duizenden ontheemde gezinnen. De meesten hadden nog nooit voet aan wal in Nederland gezet. "Dit is waarschijnlijk ook de plek waar Beppie is gearriveerd rond 1953. Net als duizenden anderen droeg ook Beppie een oorlogstrauma mee in haar koffer."In de geschiedenisboeken staan vaak termen als 'repatriëring' of 'migratie', maar volgens Molemans hadden deze immigranten weinig vrije keuze. Na de onafhankelijkheid brak er een chaotische periode uit in Indonesië. De Japanners hadden zich overgegeven en Nederland trok zich terug uit de voormalige kolonie. Ruim 300 duizend Indische Nederlanders kwamen deze kant op. [article:110219:Maatregelen na vondst dode vrouw Jan Porcellisstraat Rotterdam] Haar kind heeft Beppie nooit kunnen accepteren, zegt Molemans. Ze had een verdrongen relatie met haar familie, waardoor op den duur niemand wist hoe het ging. Hoewel ze nog relaties heeft gehad en werkte als kokkin, trok ze zich op een gegeven moment terug."De familie heeft nog pogingen gedaan om het contact te herstellen, met kerstmis bijvoorbeeld. Maar er werd niet open gedaan, dus dachten zij dat Beppie geen contact wilde." Niets bleek minder waar. Ze lag al jaren dood in haar woning. "Het trauma van Beppie heeft ruim vijftig jaar zwijgen opgeleverd." MonumentHet verhaal van Beppie moet verteld worden, vindt Molemans. "Je houdt deze mensen in leven door hun namen te blijven noemen en de feiten te blijven vertellen." Ze deed zelfs namens een commissie op initiatief van de SP een aanvraag voor een monument voor Beppie, maar dat verzoek is door de monumentencommissie afgewezen. Argument daarvoor zou zijn geweest dat "Japan een geduchte tegenstander is die je niet tegen je wil hebben", zegt zij.Molemans. is inmiddels zelf in overleg met een andere gemeente, over een monument dat uit een beeldengroep bestaat die de verschillende etniciteiten van de slachtoffers verbeeldt. "De Indo-Europese vrouw in het ontwerp krijgt dan het uiterlijk van Beppie de Bruin."

свернуть