Til tíðir kann tað verða trubult, at verða menniskja, tá ið lívið ikki er tað vert, sum tað var, at liva.

Hopileyst
orð & lag: Jákup Eli

Brotin orð, tað er tað, sum mín heimur mær gav
Eina tóma verð, tað var alt, sum tey høvdu til mín
Ì skuggans mynd, eg sá hvussu langt niður eg sakk
Tað hopileyst er, at blíva við, tá ið sinnið ei kann

So hopileyst,
so hopileyst,
so hopileyst
Tá tað slett ikki loysir seg,
tá tað slett ikki loysir seg,
tá tað slett ikki loysir seg

Ein niðurtúr, eg slett ongantíð sleppi frá
Hvør er har, sum kann broyta humørið hjá mær
Mín bøn um frið, hon bleiv ongantíð givin til mín
Eg troyttist at, blíva við tá tað hopileyst er

So hopileyst,
so hopileyst,
so hopileyst
Tá tað slett ikki loysir seg,
tá tað slett ikki loysir seg,
tá tað slett ikki loysir seg

So svikafult, tað runt um mær er, sjálvt fólki letist ei at
At hoyra eina, so tunga sál sum, tørvar hjálp
Heimurin gevur einki frá sær, bert pínan tryggleika fær
Tá einki er, sum byggir álit, er ikki vert, at halda framm

Nú gevist eg, tá eg ongantíð náði á mál
Tað hjálpir ei, at blíva við, tá ið sinnið ei kann
Eg kann ei meir, verða verandi, her á jørð
So hopileyst, eg passi slett ongastaðni inn

So hopileyst,
so hopileyst,
so hopileyst
Tá tað slett ikki loysir seg

So hopileyst,
so hopileyst,
so hopileyst
Tá tað slett ikki loysir seg,
tá tað slett ikki loysir seg,
tá tað slett ikki loysir seg

свернуть