1988 թվականի փետրվարին Արցախը Հայաստանին միացնելու պահանջով Հայաստանում և Արցախում տեղի ունեցող ցույցերի և հանրահավաքների առթիվ Ամենայն Հայց կաթողիկոս Վազգեն Առաջինը հանդես է գալիս ուղերձով, հայտարարելով, որ նա ևս կիսում է համաժողովրդական պահանջը: Մոսկվայից եկող հավաստիացումներին զուգահեռ, Վազգեն Առաջինը համարում է, որ արդեն «ամեն ինչ ասված է»` լավատեսություն հայտնելով, որ կենտրոնական իշխանությունները կլուծեն առաջադրված հարցերը: Ամենայն Հայց կաթողիկոսը կոչ անելով ողջամտության, հավասարակշռության և խաղաղության, հրամայական է համարում նաև հայ-ադրբեջանական ժողովուրդների եղբայրության պահպանումը:
