Przysłona to jeden z elementów trójkąta ekspozycji, który reguluję ilość światła padającego na sensor. Poza tym wpływa on też na głębię ostrości i błędy optyczne zdjęcia.
-----------------------------------------
Mój instagram: [ Ссылка ]
Moja strona: [ Ссылка ]
-----------------------------------------
0:00 Wstęp
0:57 Trójkąt ekspozycji
1:27 Budowa przysłony i wartość "f"
1:46 Jasność obrazu
2:40 Głębia ostrości
4:15 Zdjęcia pejzażowe
4:42 Ograniczenie błędów optycznych
5:47 "Szybkość" obiektywu
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Muzyka jakiej używam: [ Ссылка ]
-------------------------------------------------------------------------------------------------
#przysłona #fotografia
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Przysłona składa się z metalowych ostrzy, które zmieniają swoje położenie zmniejszając lub zwiększając otwór przez jaki przelatuje światło. Im większy otwór tym więcej światła, im mniejszy tym mniej, tak samo jak ze źrenicą oka. Parametr który określa wielkość przysłony to wartość f. Dla początkujących najważniejsza zależność dotycząca wspomnianej wartości jest następująca: im mniejsza wartość f tym większy otwór i więcej światła, im większa wartość f, tym mniejszy otwór i mniej światła.
Bez światła nie damy radę zrobić zdjęcia. Dlatego obiektyw, który wpuszcza go dużo będzie lepszy w trudnych warunkach oświetleniowych. Będzie też szybszy, ale jak mówiłem na wstępie o szybkości obiektywu powiem później.
Zmniejszając wartość f otwieramy przysłonę dzięki czemu wpuszczamy więcej światła i nasza ekspozycja staje się jaśniejsza. Dlatego kiedy robi się ciemno lub robimy zdjęcia wewnątrz pomieszczeń warto jest możliwie jak najbardziej powiększyć otwór przysłony, aby wpuścić jak największą ilośc światła.(najmniejsze f)
Kiedy myśle o fotografii portretowej pierwsze co przychodzi mi na myśl to kremowe rozmyte tło i osoba fotografowana która naturalnie wysuwa się na główny plan. Jak uzyskać taki efekt? Za sprawą przysłony. Przysłona reguluje nie tylko ilość świtała ale i głębię ostrości. Wielkość otworu w obiektywie wpływa na to jak duży obszar znajduje się wewnątrz płaszczyzny ostrości. Im niższa wartość f, a więc duży otwór, tym mniejsza płaszczyzna ostrości. W konsekwencji jedynie część zdjęcia będzie ostra. Natomiast im większą wartość f, a więc mały otwór, tym większą płaszczyzna ostrości. W konsekwencji wszytko będzie ostre i dobrze widoczne. Weźmy na przykład ten fotografowany obiekt. Kiedy zrobię mu zdjęcia z użyciem f1.4 tło jest rozmyte. Detale można zauważyć tylko na głowym obiekcie, a wszytko inne jest nieistotne. Odbiorca może sobie zdawać sprawę co jest tłem, ale nie zaprząta tym sobie głowy. Kieruje to jego uwagę w jedno miejsce w tym wypadku na obiekt na głównym planie. Z drugiej strony kiedy zmienimy wartość f na większą jak na przykład na f11, tym samym zmniejszając otwór w obiektywie, zwiększymy jednocześnie płaszczyznę ostrości. W konsekwencji wszytko będzie ostre, nie tylko obiekt na głównym planie ale i tło, które niekoniecznie powinno być eksponowane.
A co jeśli chcemy aby tło było eksponowane? Oczywiście jest to pytanie które zadają siebie teraz entuzjaści fotografii krajobrazowej. Kiedy chcemy uchwycić pejzaż, chcemy aby wszytki detale znalazły się na zdjęciu, wszytko musi być ostre i wyraźne. Dlatego powinnismy wybierać wtedy przysłonę taką jak f8, f9 lub f11. Oczywiście zakładając że mamy dostateczną ilość światła. Nic nam po ostrości kiedy nic nie widać. Można więc powiedzieć, że światło ma priorytet ;)
Przysłona ma jeszcze wpływ na ograniczenie błędów optycznych, które wynikają ze zjawiska dyfrakcji. Poprzez błędy, mam na myśli: []aberracje[], winietę[] i dystorsję[]. Tego typu błędy są redukowane już w kamerze i w programie do obróbki zdjęć. Jednak najbardziej ograniczyć można je za pomocą zmiany wartości f. Aby zminimalizować tego typu błędy należy zmniejszyć otwór przysłony o kilka stopów. Powszechnie uznaje się, że obiektywy optycznie radzą sobie najlepiej w przedziale f5.6 do około f11. Po przekroczeniu górnej granicy, zjawisko dyfrakcji znów przybiera na sile, a na zdjęciu zaczynaja się pojawiać wspomniane już błędy optyczne. Kiedy powinno nam zależeć na redukowaniu błędów? Moim zdaniem wtedy kiedy robimy pejzaż i chcemy mieć możliwie jak najbardziej dokładny obraz.
Na przykład w przypadku fotografii portretowej winieta wcale nie jest problemem, a wręcz przeciwnie, ponieważ koncertuje uwagę na na środku obrazu gdzie znajduje się osoba fotografowana.
