دوستانی‌ که مرا از نزدیک میشناسند به این نکته و اخلاق من کاملا آگاهند که هیچگاه بیرونن(تظاهر) و همچنین درونن(خودستایی) نخواسته‌ام از شرایط خاص اوضاع احوال مردم و کشورم برای منظوری خاص و شخصی‌ بهره‌ای یا سودی ببرم.

هفته پیش در سفری چند روزه که در استانبول برای تعطیلات بسر میبردم، متاسفانه برای چندمین بار باز هم شاهد لبریز شدن کاسه صبر مردم مظلوم و ستمدیده ایران در برابر قساوت و بربریت دوباره این رژیم تحمیل شده بر خاک میهن بودم به مانند همه شما

بر حسب اتفاق در کارگاه عودسازی دوست عزیزم هاتف شاطریان دستی‌ بر ساز بردم و او ثبت لحظه کرد. بعد گوش کردنِ چند باره به نواخته ام، نشانی‌ بس عمیق از درد و زخمی دیرین درون سینه ام، از پس این سالیان سیه تاریخ میهنم دوباره پدیدار شد.

با تک تک درد کشیدگان و بازماندگان شهدای این نبرد نابرابر همدردم.

22 November 2019

свернуть