Tussen 1945 en 1950 voerden Nederlandse polderjongens als soldaat een bloedige strijd in het exotische Indonesië die achteraf zinloos bleek. Er was sprake van oorlogsmisdaden en een grote afstand tussen idealen en de realiteit. Zij beschreven hun belevenissen in brieven, dagboeken en memoires.
De laatste grote koloniale oorlog
Het was de laatste grote koloniale oorlog in Indonesië, dat al in 1945 de onafhankelijkheid had uitgeroepen. Over de verwachtingen, ervaringen en herinneringen aan deze oorlog en de terugkeer in Nederland publiceerde Gert Oostindie Soldaat in Indonesië, 1945-1950; Getuigenissen van een oorlog aan de verkeerde kant van de geschiedenis (2015, zesde druk 2018). In deze lezing vertelt hij over zijn boek en gaat hij in op een aantal Haagse connecties.
Gert Oostindie is directeur van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV-KNAW) en hoogleraar Koloniale en postkoloniale Geschiedenis aan de Universiteit Leiden. Hij publiceerde zo’n dertig boeken over de Caribische geschiedenis en de koloniale en postkoloniale geschiedenis van Nederland. Hij geeft thans leiding aan een onderzoek naar de koloniale en slavernijgeschiedenis van de gemeente Rotterdam en werkt mee aan een groot onderzoek naar de oorlog in Indonesië, 1945-1949, gefinanicerd door de rijksoverheid en uitgevoerd door het KITLV, het Haagse Nederlands Instituut voor Militaire Historie en het NIOD.
