Ահա այդպես են աղանդավորներն ու հերձվածողները։ Իրական տեսողություն չունեն։ Հոգևոր իրողությունների ծամածռված, աղճատված պատկերներն են տեսնում, Սուրբ գիրքը կարդում են իրենց թյուր մտքի, իրենց թյուր ընկալման ու գաղափարի համապատասխան տեսնում են ծառեր, ոչ թե մարդիկ են տեսնում, այլ ծառեր, իրողություններ են տեսնում։ Այդպես էլ հերձվածողները չեն տեսնում իրական Սուրբ Գրքի պատկերը, խորությունը, այլ նրանց տեսողությունը՝ հավատքի, շեղված է, դրա համար ասում ենք շեղված են նրանք։ Չենք ասում, որ ուղիղ են նայում, այլ շեղ են, շիլ են նայում։ Ծուռ են նայում, սմեն ինչ ծուռ են հասկանում, որովհետև նրանց միտքը ծռված է և մտքի ոսպնյակը տեսնում է, բայց ծուռ է անդրադարձնում։ Եվ մինչև չուղղեն, չշտկեն իրենց մտքի ոսպնյակը, մինչև ուղիղ Ուղղափառ հավատքի չդառնան՝ չեն կարող մաքուր տեսնել։
