زندگی مستقل برای زنان و دختران مجرد ایرانی، به‌ویژه در شهرهای کوچک و جوامع بسته‌تر، کار ساده‌ای نیست. حتی در شهرهای بزرگ هم زندگی مستقل دختران مجرد تابو است و آن‌ها مجبورند به خاطر نگاه بد جامعه، زندگی مستقل خود را پنهان کنند. فرهنگ سنتی ایران است دیکته می‌کند که زن باید ازدواج کند، با شوهرش زندگی کند و بچه بیاورد. در فرهنگ سنتی ایران، خانواده‌ها از این‌که دختر شرایط باروری را از دست بدهد، می‌ترسند ولی فکر می‌کنند پسر می‌تواند هرزمانی ازدواج کند. دخترانی که سن‌شان بالا رفته باشد و هنوز تشکیل خانواده نداده باشند، بیش‌تر از مردهای مجرد مورد تحقیر و آزارهای کلامی قرار می‌گیرند. دختران مجردی که زندگی مستقل دارند، برای انجام امور پیش‌پاافتاده‌ای مثل اجاره کردن خانه، دریافت گذرنامه، اقامت در هتل‌ها و… مشکل‌دارند. مرجان، ۳۶ ساله برای ادامه تحصیل به تهران آمده و می‌گوید خیلی‌ها به زن تنها خانه اجاره نمی‌دهند و برخی بنگاهی‌ها حتی پیشنهادهای نامربوط می‌دهند. به همین دلیل بعضی از زن‌های مجرد برای پیشگیری از مزاحمت‌ها حلقه ازدواج دست می‌کنند. موقعیت اجتماعی افراد با جنسیت، وضعیت تأهل یا گرایش‌های جنسی آن‌ها نباید ارتباط داشته باشد. در یک جامعه سالم همه افراد جامعه حقوق شهروندی و انسانی مساوی برخوردارند.
