ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ - ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΕΟΝΤΗ , ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΙΡΒΟΥ , ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΚΑΤΑΧΝΙΑ, ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ 1964.
ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΗΡΩΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ , ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΜΗΜΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΟΥΝΩΝ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΣΑΠΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΝΤΟΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΟΧΙ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΙΚΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΚΑΤΑΧΝΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.
ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΥΡΑΤ

Όπου σταυροδρόμι και μπλόκο
όπου πλατεία , εκκλησιά και μπλόκο
πιάνουν τους πατριώτες οι κατακτητές
τους βάζουνε στη σειρά, μέσα σε κατακόμβες
σφυρίζουν τα συρματόσχοινα
και συναντιώνται στις φυλακές
ο δάσκαλος και το ράσο, οι σπουδαγμένοι και οι απλοί
άγνωστοι μεταξύ τους συναντιώνται εκεί και αδελφώνονται
έρχονται και φεύγουν με τραγούδια
τους παραλαβαίνουν τα εκτελεστικά αποσπάσματα
και άλλοι ετοιμάζονται και οι φυλακές δεν αδειάζουν
κι όπως αυτοί το ίδιο και οι άλλοι
γράψαν τα ονόματά τους στους τοίχους
που μοιάζουνε με σελίδες δόξας
που κρέμονται πάνω από τον ουρανό
και πηγαίνουν κι έρχονται
και βλέπουν τα δέντρα για τελευταία φορά
και καίγεται το θυσιαστήριο της Καισαριανής



Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια
τον ήλιο π’ ανατέλλει να χαρώ
κι αν κάνετε τα στήθεια μου κομμάτια
εσείς πεθαίνετε και όχι εγώ

Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια
δεν σκιάζομαι τα βόλια τα σκληρά
πηγαίνω στα ουράνια παλάτια
να στείλλω στους ανθρώπους τη χαρά

свернуть