Reżyser filmu "Będziesz legendą, człowieku" opowiedział nam o postaci wybitnego piłkarza, byłego prezesa PZPN, który pojawia się w jego dziele. Jakim człowiekiem jest Grzegorz Lato? Śmiesznym? Tragicznym? Jedno jest pewne, należy mu się szacunek. Dlaczego? Sami zobaczcie!

Marcin Koszałka to jeden z najlepszych polskich autorów zdjęć ( „Rewers", „Senność", „Uwikłanie" ) , ale też jeden z najbardziej przenikliwych i skoncentrowanych na człowieku autor dokumentów ( „Takiego pięknego syna urodziłam", „Do bólu", „Deklaracja Nieśmiertelności"). Jego film o Euro 2012 miał być zapisem emocji, które towarzyszyły piłkarzom i kibicom w związku z największą w historii Polski imprezą sportową. Później miała być to opowieść o dwu piłkarzach - Damienie Perquisie i Marcinie Wasilewskim. Wrażliwych wojownikach po przejściach. Ostatecznie „Będziesz legendą człowieku" okazał się zupełnie innym filmem. Zbiorowych emocji kibiców jest niewiele. „Futbolowy śmieć" , jak elegancko o Perquisie powiedział piłkarski arbiter elegancji Jan Tomaszewski, pojawia się kilka razy na pierwszym planie, ale momentami bardziej przejmujący jest jego ojciec, który przed kamerą Koszałki przeżywa swego rodzaju katharsis. Swojski, pełen emocji i klnący jak szewc Wasilewski też jest w filmie ciekawą postacią, ale pozostaje tylko jednym z jego elementów. Bo przybyły inne. Zabawny bonzo piłkarski czyli kwintesencja polskiego działacza czyli Grzegorza Lato. Rubaszni i wyjątkowo przeżywający polską klęskę medycy i masażyści oraz animacje i zdjęcie kreacyjne. Koszałka zrobił ostatecznie film wybitny od strony formalnej, ale być może w swoim „barszczu umieścił zbyt dużo grzybów". Ostatecznie „Będziesz legendą..." to film bardzo udany jako eksperyment formalny (szczególnie docenią go operatorzy), ale nieco chaotyczny. Niemniej pozycja jest w naszych kinach wyjątkowa i absolutnie warta zobaczenia.

свернуть