เพลง ตายหยังเขียด
ขับร้องโดย : พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ
คำร้อง/ทำนอง : พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ

ตายหยังเขียด เขียด
มันเหยียบขาตาย
เมืองทองเขาว่าเมืองไทย
แต่คนใกล้ตาย ตาย ตายหยังเขียด
ป่าดงลงห้วยในนา ร้อง
แซวแว่วมา ละนั่นล่ะหนาเสียงเขียด
ตัวไม่ใหญ่มีขายาวยาว
บางตัวสีเทา บางตัวก็สีเสียด
มันถูกจับมาเสียบไม้ย่าง
ถูกจับมาเสียบไม้ย่าง ขาชี้ปางยาง
นั่นล่ะตายหยังเขียด
ดอกโสนไม่มีจะบาน
ดอกงิ้วดอกจานไม่มีจะเจียด
ข้าวของนับวันยิ่งแพง ปลาทู
ปลาแห้ง มันแพง
เต็มเหยียด ทั้งหยูกยา
แล้วเสื้อผ้าแพรพรรณ
แพงขึ้นทุกวันราคาน่าเกลียด
มันขึ้นเหมือนน้ำเดือนสิบสอง
มันขึ้นเหมือนน้ำเดือนสิบสอง
ล้นเจิ่งนองเกินจะกระเดียด
กรรมกรอยู่ในโรงงาน
สู้ทนกัดฟัน ทำงานเคร่งเครียด
นักศึกษาทั้งนายทุนน้อย
มีทุนกระจ้อยกับนับวัน
แห้งเหียด ทหาร
ตำรวจ ทั้งครูผู้น้อย
ต้องเดินหน้าจ๋อย
เป็นบ๋อยบิลเลียด
ชาวนาก็ด้ามเคียว
เป็นมัน กำจอบ กำขวาน
จนมือแตกละเอียด
หล่อเลี้ยงเวียงวังคลังนา
อยู่หอคอยร้อยดาริกา
หมูไปไก่ไม่มา
มันเป็นตาขี้เดียด
ตายหยังเขียด เขียด
มันเหยียบขาตาย
เมืองทองเขาว่าเมืองไทย
แต่คนใกล้ตาย
ตาย ตายหยังเขียด
เกิดเป็นไทย หัวใจเป็นธรรม
สาวเอยจงจำ อย่าทำรังเกียจ
เมืองไทยเคยเป็นเมืองทอง
มีคนยกย่อง ว่าเมืองยิ้มละเอียด
รอยยิ้มนับวันแห้งหด ใบหน้าสลด
ก็หมดความละเมียด
ไม่ละมุนไม่มีละไม
มีแต่เหงื่อไคล ก็หลังไหล่ลั่นเอียด
ไอ้หนุ่มใหญ่ ต้องแห้งตายตามทาง
อีสาวนาต้องขายนา
น้องนาง ขาชี้ปางยาง
นั่นล่ะตายหยังเขียด ตายหยังเขียด
ตาย ตาย ตาย ตาย
ตาย ตาย ตาย ตายหยังเขียด
เขียด มันเหยียบขาตาย
เมืองทองเขาว่าเมืองไทย
แต่คนใกล้ตาย ตาย ตายหยังเขียด


ติดตามเพิ่มเติมได้ที่
Youtube - [ Ссылка ]
Facebook - [ Ссылка ]
เว็บไซด์ : [ Ссылка ]

свернуть