W majątku Tynieckich w tym samym czasie dwie kobiety rodzą dwóch chłopców. Jedną matką jest sama hrabina Tyniecka, a drugą żona jej lokaja. Pomimo skrajnych różnic warunków rodzinnych i w wychowaniu, chłopcy dorastają razem - a wraz z nimi dziewczynka, która trafia na wychowanie do hrabiny. Gdy dorosną przyjaźń całej trójki zostanie poddana próbie, a dziewczynka będzie musiała dokonać ostatecznegp wyboru jednego z nich . . .
Adaptacja powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza pod tym samym tytułem dokonana przez samego autora i w reżyserii jednego z najlepszych przedwojennych reżyserów polskich, a także ze zdjęciami jednego z najbardziej utalentowanych przedwojennych operatorów filmowych w Polsce.
Ścieżka dźwiękowa zrekonstruowana.


„Trzy serca”
Produkcja: 1939, W.B.K. Feniks*, Polska (II RP)
Premiera: 1939, Polska (II RP)

REŻYSERIA. . . . . . Michał Waszyński
SCENARIUSZ. . . . Tadeusz Dołęga-Mostowicz
ZDJĘCIA. . . . . . . . Albert Wywerka
MUZYKA. . . . . . . . Zygmunt Wiehler
DŹWIĘK. . . . . . . . . Józef Bartczak
MONTAŻ. . . . . . . . Czesław Raniszewski

OBSADA:
Elżbieta Barszczewska – Kasia
Jerzy Pichelski – Maciek
Aleksander Żabczyński – Gogo
Leokadia Pancewiczowa – hrabina Matylda Tyniecka
Zofia Lindorf – Michalinka, żona Aleksandra
Aleksander Zelwerowicz – Seweryn Tukałło, kuzyn hr. Tynieckiej
Tadeusz Białoszczyński – Aleksander Zudra, lokaj Tynieckich
Helena Buczyńska – Betsy, ciotka Goga
Janina Krzymuska – Klotylda, ciotka Goga
Stanisław Łapiński – rządca Tynieckich
Wanda Polakowska – Kasia w dzieciństwie
Wiesław Meus – Maciek w dzieciństwie
Stanisław Grolicki – dozorca kamienicy w Warszawie
Feliks Chmurkowski – Kolicz, dyrektor Filharmonii
Jerzy Chodecki – adwokat
Aleksander Bogusiński – ksiądz kanonik
Leopold Morozowicz – taksator w lombardzie
Eugeniusz Koszutski – gość na weselu
Ryszard Misiewicz – gość na weselu
Wacław Zdanowicz – gość na weselu
i inni



IMDb (j. angielski) ☞ [ Ссылка ]
Wikipedia (j. polski) ☞ [ Ссылка ]

Możesz dodać napisy tutaj ☞ [ Ссылка ]#


W.B.K. Feniks* = Warszawskie Biuro Kinematograficzne „Feniks”

.

свернуть