Το τραγούδι με το οποίο κλείνει ο δίσκος του Κώστα Χατζή "Ουαί", o οποίος κυκλοφόρησε το 1973 και έγινε χρυσός, ξεπερνώντας τις 50.000 πωλήσεις αντιτύπων. Το κείμενο έγραψε ο θεατρικός συγγραφέας Ηλίας Λυμπερόπουλος που "έφυγε" δέκα χρόνια αργότερα...

ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ (Περιστρεφόμαστε)
(Κώστας Χατζής / Ηλίας Λυμπερόπουλος)

Περιστρεφόμαστε, κι εσύ, κι εγώ, κι οι άλλοι
περιστρεφόμαστε αναπνέοντας αιθάλη
περιστρεφόμαστε και κοιταζόμαστε
λέμε «η ζωή δεν είν' αυτή που ονειρευόμαστε»
λέμε «τι κρίμα διαρκώς να σκοτωνόμαστε»
κι αναλόγως ο καθένας βολευόμαστε
και πάμε σπίτι μας και ήσυχοι κοιμόμαστε
και περιστρεφόμαστε, κι εσύ, κι εγώ, κι οι άλλοι
κι όμως κοιμόμαστε με ήσυχο κεφάλι...

Περιστρεφόμαστε στου κόσμου την αυλή
κάτω απ' την τέντα του γαλάζιου ουρανού μας
κι έχουμε γίνει ο καθένας μια απειλή,
μια απειλή του φουκαρά του διπλανού μας
και κοιταζόμαστε, λέμε:
«ο κόσμος είναι ζούγκλα ε, μη γελιόμαστε»
κλαίμε λιγάκι όταν κάπως συγκινιόμαστε
στο «δε βαριέσαι» τελικά παραδινόμαστε
και πάμε σπίτι μας και ήσυχοι κοιμόμαστε
και περιστρεφόμαστε και κλαίνε τα πουλιά
στις παρυφές, καθώς γυρίζουνε, των λόφων
για μας που ήσυχοι αλλάζουμε φιλιά
στην εποχή των περιστρόφων...

Περιστρεφόμαστε μακάριοι, μακάριοι κι ωραίοι
άρχοντες δούλοι και μεγάλοι και μικροί
σαν είδος όρθιοι καινούργιοι αρουραίοι
κι ονειρευόμαστε μια όαση αντίκρυ
μα το κουράγιο να διαβείς
το αφρισμένο το ποτάμι της ζωής είναι μεγάλο,
είναι μεγάλο κι η καρδιά τόσο μικρή,
ας βολευτούμε κι ας πα να κοιμηθούμε
η Γη μαζί μας περιστρέφεται κι εκείνη
κι ίσως γι αυτό να 'χουμε πάθει τώρα όλοι σκοτοδίνη

Περιστρεφόμαστε τριγύρω απ' τις ωραίες
κάποιων ιδανικών μας τις σημαίες
κι ύστερα πάλι δε βαριέσαι, τι να γίνει
τις ξαναβάζουμε κι αυτές στη ναφθαλίνη
και περιστρεφόμαστε και κλαίνε τα πουλιά
στις παρυφές, καθώς γυρίζουνε, των λόφων
για μας που ήσυχοι αλλάζουμε φιλιά
στην εποχή των περιστρόφων,
των περιστρόφων, των περιστρόφων,
των περιστρόφων...

свернуть