Jak rodzice wpłynęli na Twoje obecne życie? Czy był to dobry i pozytywny wpływ, a może masz wiele im za złe? Jak poradzić sobie w sytuacji, kiedy Twoi rodzice byli toksyczni?

Zapraszam na Psychologiczną Listę Korespondencyjną:
[ Ссылка ]

Człowiek nie żyje w próżni.

To jak wygląda nasze obecne życie zależy od wielu czynników.

Bardzo często zależy też od tego jakich mieliśmy rodziców i jak w danym sposobie wychowania, uaktywniły się nasze potencjały.

Dziś używając metafory ogrodu, opowiem Wam o tym, jak dbać o własną psychikę i jak patrzeć na wpływ, który na nasze życie mieli i mają nasi rodzice.

Wyobraź sobie, że Twój umysł i Twoja psychika przypomina ogród.

Co możesz robić w ogrodzie?

- możesz po prostu być i obserwować, dajesz spokojnie rosnąć kwiatom i chwastom
- możesz wyrywać chwasty, aby Twój ogród był zadbamy
- możesz pielęgnować kwiaty i sadzić nowe piękne okazy

Kwiaty to wszystko to, co dla Ciebie pozytywne i wspierające.
Chwasty to wszystko co negatywne i destrukcyjne.

Tu pojawiają się dwa pytania:
- Kto ma wpływ na Twój ogród? Bo przecież nie chodzisz sobie po nim sama. Sama go nie posadziłaś.
- Jak dbać o ogród, aby był piękny, a jednocześnie mieć możliwość to piękno dostrzegać?

Zacznijmy od osób, które chodzą po Twoim ogrodzie i które trochę ten ogród przygotowali dla Ciebie, czyli zasadzili pierwsze kwiaty i kilka chwastów.

To Twoi rodzice.

To oni mają ogromny wpływ na to, jak traktujesz swój ogród i co w nim widzisz.

Ciągła krytyka sprawiła, że skupiasz się tylko na chwastach i nie dostrzegasz kwiatów – zawsze jesteś niewystarczająco dobra, kompleksy (nie potrafisz śpiewać).

Jeżeli rodzice wyręczali Cię we wszystkim i mieli kontrolę nad całym Twoim życiem, to możesz dostrzegać tylko kwiatki, a kiedy w dorosłym życiu pojawią się chwasty, nie będziesz wiedziała co z tym zrobić (twarde lądowanie w życiu).

Ciągła presja rodziców, abyś była grzeczna, dobrze się uczyła itd. Mogła sprawić, że nawet jak masz piękny ogród, to nie masz czasu go podziwiać, bo tego nie umiesz.

Toksyczni rodzice i ich sposób wychowania wpłynął negatywnie na wiele osób. Wychodząc z toksycznego domu, bardzo trudno nauczyć się życia w świecie, w którym panują inne zasady (uczciwość, życzliwość, brak manipulacji).

Wiele osób, które miało toksycznych rodziców, później wchodzi w związek z toksyczną osobą (toksyczny partner jest traktowany jako znane zło).

Warto zadać sobie te dwa pytania w dorosłym życiu:

Ktoś chodzi po Twoim ogrodzie? Kogo tam obecnie wpuszczasz?
Pytanie, czy depcze kwiaty i podlewa chwasty? Czy to ktoś życzliwy, czy złośliwy?

Jak więc dbać o swój wewnętrzy ogród? Jak dbać swój rozwój? Jakie są podstawy prawdziwego rozwoju osobistego?

Aby być szczęśliwym, trzeba robić wszystkiego po troszku. Skrajności nigdy nie prowadzą do niczego dobrego.

Ciągła presja na rozwój osobisty – zasiewanie nowych kwiatów – ale bez czasu na podziwianie ogrodu, to życie w biegu i niezadowoleniu z tego co się ma (techniki medytacji, bez medytacji).

Ciągłe taplanie się w swojej trudnej przeszłości i skupienie na swoich wadach – wyrywanie i szukanie chwastów – to życie w ciągłym poczuciu bycia niedoskonałym, wadliwym, wybrakowanym i ciągłe próby naprawienia się, bez czasu na dostrzeganie tego, co już udało nam się osiągnąć i kim przez to się staliśmy (jednej terapii nie kończysz i zaczynasz kolejną, wieczny student).

Życie jedynie chwilą i skupienie wyłącznie na obserwacji, to oddanie sterów swojego życia dla innych osób i dla ślepego losu. Jesteśmy jak taki liść na wietrze, który leci, ale nie ma wpływu na kierunek lotu.

Wszystkiego po trochu, to idealna proporcja.

Przepis na pracę nad własną psychiką (własnym ogrodem):
- wzmacniaj to co dobre i pozytywne
- osłabiaj to co destrukcyjne i negatywne
- patrz na swoje działania i obserwuj jak Twój rozwój wpływa na codzienność – nie spiesz się

Właśnie w taki sposób można zacząć pracę nad sobą (podstawy rozwoju osobistego).

свернуть