Peygamberimiz, Gadir-i Hum''da bütün sahabenin huzurunda Hz. Ali''yi kendisinden sonra halife-imam ilan etmiştir.
Mekke ile Medine arasında dalları sık, beş büyük ağacın bulunduğu bir mevkide konakladı. İnsanlar ağaçların altlarını temizlediler. Sonra Efendimiz insanlara namaz kıldırdı. Ardından kalktı ve onlara hutbe verdi. Allah''a hamd ve senada bulundu, zikretti ve insanlara öğüt verdi. Sonra Allah ne dilediyse onları dedi ve ardından şunları söyledi: ''Ey insanlar! Ben ardımdan size iki şey bırakıyorum, onlara uyduğunuz sürece yoldan sapmazsınız. Bunlar Allah''ın kitabı ve ehl-i beytimdir.'' Sonra üç defa şunu tekrarladı: ''Benim müminlere canlarından daha yakın/evla olduğumu biliyor/itiraf ediyor musunuz?'' Orada bulunanlar "evet" diye cevap verdiler. Bunun üzerine Efendimiz buyurdu ki, ''ben kimin mevlâsı ise Ali de onun mevlâsıdır.''
Başka rivayette hadisenin Veda Haccı''ndan dönüşte ve Gadir-i Hum denen mevkide olduğu bilgisi yer alıyor. Yanı sıra Efendimiz ''bana ahiretten çağrı geldi ve ben de kabul ettim'' diyor. Ardından şöyle devam ediyor: ''Size biri diğerinden daha büyük iki ağır emanet (sekaleyn) bırakıyorum: Allah''ın kitabı ve ehl-i beytim. Bakın bakalım, onlara karşı bana nasıl haleflik edeceksiniz. Havz-ı Kevser''e gelinceye kadar o ikisi birbirinden ayrılmayacak.'' Efendimiz şu sözleri de ekliyor: ''Allah benim mevlamdır, ben de her müminin mevlasıyım.'' Peşinden Ali''nin elini tutuyor ve ''Ben kimin mevlâsı isem muhakkak ki bu da (Ali) onun velisidir. Allah''ım, ona dost (veli) olana dost, ona düşman (adüvv) olana da düşman ol!

свернуть