Άνοιξη
Ο Βιβάλντι ξεκινά το κοντσέρτο της Άνοιξης με το καλωσόρισμα αυτής της εποχής στο 1ο μέρος. Άλλωστε είναι η εποχή που οι άνθρωποι περίμεναν με την περισσότερη λαχτάρα μετά το χειμώνα, ιδιαίτερα αυτοί που ασχολούνταν με τους αγρούς. Η φύση, λοιπόν, ξαναγεννιέται και τα πουλιά ως προάγγελοι αυτής της αλλαγής, την καλωσορίζουν με έναν τρόπο εύθυμο και χαρούμενο που ο Βιβάλντι το καταφέρνει χρησιμοποιώντας ρυθμό Allegro (γρήγορο και χαρούμενο). Τα βιολιά, με τρίλιες, μιμούνται το κελάηδισμα των πουλιών. Στα ρυάκια το νερό κελαρύζει απαλά, κι έτσι ο Βιβάλντι συνθέτει την πρώτη μουσική της άνοιξης με την πρώτη εικόνα της. Όμως, την άνοιξη έχουμε και πολλές καταιγίδες. Να λοιπόν μια ακόμη εικόνα, πηγή έμπνευσης για το συνθέτη μας! Κεραυνοί και αστραπές, το σκοτείνιασμα του ουρανού καταφέρνουν να αποδοθούν με ένα σθεναρό τρέμολο και με γρήγορες κλίμακες απ’ τα έγχορδα. Η καταιγίδα δεν κρατά πολύ και τα πουλιά εμφανίζονται ξανά με μια χαρούμενη μελωδία. Έτσι, κλείνει το 1ο μέρος του κοντσέρτου της Άνοιξης.

Η Άνοιξη (1ο μέρος)
Ήρθε και πάλι η άνοιξη
τον ερχομό της γιορτάζουν με χαρούμενα τιτιβίσματα τα πουλιά
στο φύσημα του Ζέφυρου οι πηγές κελαρύζουν.
Όταν ο ουρανός γεμίζει μαύρα σύννεφα
αστραπές και βροντές ξεσπούν
μόλις όμως η καταιγίδα κοπάσει
τα πουλιά ξαναρχίζουν το χαρωπό τους κελάηδημα.

Στο 2ο μέρος, το κοντσέρτο είναι Largo (πλατύ), συγκεκριμένα είναι Largo e pianissimo sempre. Πρόκειται για μια μακριά, τρυφερή μελωδία για σόλο βιολί με συνοδεία εγχόρδων. «Ζωγραφίζει» λοιπόν ο Βιβάλντι κυριολεκτικά μια ειρηνική σκηνή όπου ένας βοσκός κοιμάται με το σκύλο του, αποδιδόμενη με μια απαλή και ηδυπαθή μελωδία. Σκεπτόμενος το θρόισμα και το μουρμουρητό των φύλλων, άλλη μια χαρακτηριστική εικόνα της άνοιξης, βάζει ολόκληρη την ορχήστρα να παίζει, και το καταφέρνει.

Το κοντσέρτο στο 3ο μέρος είναι σε ρυθμό ALLEGRO, συγκεκριμένα Danza pastorale Allegro (χαρούμενος ποιμενικός χορός) και είναι ένας «Χωριάτικος χορός».

свернуть