"Ես զրուցում եմ քեզ հետ, Մարդ" իր առաջին գիրքը նվիրել է մորը` մանկաբույժ Վարդուհի Օհանյանին, «Բարի օր ձեզ: Երբ այս տողերը կարդացվեն, իմանալով որ դուք լսում եք, ես ինձ ազատ կզգամ ձեր կողքին, բանտի կիսամութ ու փոքր խցում նստած մտքով ու հոգով կհայտնվեմ լուսավոր մանկության վարդագույն քաղաքում, Աբովյանով կզբոսնեմ, երևակայածս արվեստի կամուրջը ինձ կբերի ձեզ մոտ, կողքից ուշադիր կնայեմ, հետո մեկ առ մեկ կմոտենամ յուրաքանչյուրիդ, կզրուցենք: Կփորձեմ հուզմունքս թաքցնել, ուրախանամ ձեր ներկայությամբ ու ուշադրությամբ: Ավելին, երջանիկ եմ, որ իմ առաջին գրքի շնորհանդեսին եկել եք դուք` մեր քաղաքի մարդիկ, յուրովի անհատներ....Սիրով` Մհեր Ենոքյան, "Նուբարաշեն"-ի կլոր բանտ: Վարդան Պետրոսյանը նշեց, որ բազմաթիվ նամակներ են ուղղել տարբեր ատյաններ` Գլխավոր դատախազին, որ Հայաստանում վերաբացվեն ցմահ դատապարտյալների գործերը, վերանայվեն պատժաչափեր: "Ինչ վերաբերում է դատապարտյալ-հեղինակին, ապա սա աննախադեպ բան է: Մհերն իր օրինակով ցույց է տալիս, որ շատ ավելի ազատ է, քան մեր մեջ գտնվող շատերը": "Մհերը ոչ միայն ուզում է ապրել ֆիզիկական ազատության մեջ, այլ ուզում է կյանք նվիրել: Իր բարեգործությունը վկայում է հենց դրա մասին":

There are 103 life prisoners in Armenia, one of them is now an author of a book and a benefactor. Mher Yenokyan was sentenced to death in 1996 (life imprisonment in 2003) accused of killing his fellow student. His book is called "I'm talking to you, Man". The author is determined to transfer the whole profit from the sale of the book to two children suffering from cancer: 5-year-old Narek Martirosyan and 8-year-old Grigor Yengibaryan. The book was published in 500 copies. The book is about freedom. Mher's mother says he is trying to talk to people through his book.

«Я говорю с тобой, ЧЕЛОВЕК». Так что завтра мечта Мгера, можно сказать, в определенном смысле станет былью. 15 декабря в «Арт Бридже» состоится презентация вышеупомянутой книги. Вся выручка от ее продажи поступит в пользу детей, страдающих раковыми заболеваниями.«Я благодарен всем тем, кто помог осуществиться моей мечте,- отметил М.Енокян в своем письме-обращении, отправленном из «Нубарашена».- Я, пожизненно осужденный, стал автором книги благодаря ЛЮДЯМ, которые умеют ощущать и переживать боль другого». Сейчас Мгеру 36 лет. Уже пятнадцать лет, как он в тюрьме. Он был приговорен к смертной казни, когда учился на втором курсе стоматологического факультета Государственного медицинского университета. Его обвинили в убийстве однокурсника. Впоследствии смертную казнь заменили. Мгер занимается литературным творчеством, рисует, ведет с помощью друзей блог в Интернете (хотя в тюрьме, конечно, компьютера у него нет). Словом всячески старается жить активной общественной жизнью.

свернуть