[ Ссылка ]
[ Ссылка ]

Από τον δίσκο '7985' κυκλοφορεί από το eshop του label imantas.
Διάθεση δισκοπωλείο Τζίνα (Πανεπιστημίου 57)

Παραγωγή-στίχοι: Χνάρια
Παρουσίαση: Brak, On Axis
scratches: Dj Moya
μοντάζ: Tanto
Κάμερα: Semantic
Ευχαριστούμε πολύ τον Tanto και τον DI που φτιάξανε το κλιπ.

I am a sand storm taking human form

-Σήμερα έφτασε στ' αυτιά μου μια φωνή
ένα σύμπονο ψυθίρισμα στ' αυτί για να μου πει
πως με τους στίχους πρέπει να μαι προσεκτικός αυτό μόνο
γιατί βαστώ έναν μελλοθάνατο στον ώμο
-Τραυματισμένο απ' αυτή την κυνική εποχή
χαροπαλεύει να τρυπώσει σε κανένα αυτί
για τις λέξεις να βρει την κατάλληλη σειρα
να μη ξοδέυει ανάσες στην ερημιά
-κι όσο θα ακούω το δικό τους καρδιοχτύπι
η βουβαμάρα σας, η άγνοια κι ανοχή σας να μου λείπει
σας ξέρω όλους τους εφήμερα αρνούμενους
τους δήθεν αδικούμενους, ξάφνου διεκδικούμενους
-τώρα με βάλανε πλάι στους λαικά βολικούς
να φυλάω τους υπνοβάτες μακρυά από γκρεμούς
στο πα και πριν τέρμα το ξόδεμα
υπάρχει χώρος στης ντροπής το κομπόδεμα
-βάζω την πρώτη πέτρα τάζομαι στην χτίση
για έναν τοίχο που η σκιά μου θα μπορεί ν' ακουμπήσει
δεν ψάχνω τρόπο για να ξεδιψώ στα ξεροτόπια
υπάρχει μια φωτιά όπου υπάρχει και οχιά ντόπια

Θα είμαι εκεί σε συννεφιά θα μαι βροντή
και ποτε ποτε καταιγίδα σε ανθρωπινη μορφή
που ειναι οι γεννέοι και οι σοφοι τωρα να βαλουνε πλατες
μαλλον φυλαν απο γκρεμους τους υπνοβατες
κι απο τα τραυματα θα φτιαχνω κραματα
με αιμα και οργή που χουν πλακώσει τα χαλάσματα
θα μαστε εδώ για όποια ψυχή δε θέλει απλά
να ξοδεύει ανάσες στην ερημιά

-τρέχω και βαστώ τον στίχο πάνω μου αιμόφυρτο
σπλαχνίζω πλάι του για ένα όνειρο απόρθητο
μπας και προλάβω μια φορά τα γεγονότα
τώρα που κανείς δεν βρίσκει λόγια στον ενεστώτα
-που ολοι σκορπιστικαν αριστερά και δεξιά
και σπάν τα δόντια τους να ροκανίζουν τα γνωστά
και πάει μπροστά η ατζέντα κι εσύ στ' απολεσθέντα
πιο τίμιο μαυρισμένος κάπου στα συλληφθέντα
-με κούρασε του κόσμου η αναμονή
εγώ το άυριο το ξέρω με αγάπη, μεράκι και προσμονή
στων καιρών λοιπον τα θανατηφόρα τραύματα
φτιάχνω κόσμους με σκόνη και χαλάσματα
-για οποιαδήποτε ψυχή δε γουστάρει να βγει
να θρηνήσει, να κρυφτεί, να πουληθεί, να χαθεί
θα είμαι εκεί μπας και κλείσει η αιώνια πληγή
σαν καταιγίδα σε ανθρώπινη μορφή
-που αφήνει χνάρια και πάλι στο αντιδρόμισμα
για τα χρωστούμενα τους δεν υπάρχει νόμισμα
μόνο για του φταίχτη τον τελειωμό
θα δώσω τον στερνό μου οβολό

свернуть