Święta Klara z Asyżu

1.Słodko jest słuchać , jak w moim sercu
Teraz pokornie rodzi się miłość
Przyjemnie jest rozumieć ,że nie jestem sama
Że jestem częścią ogromnego życia,
Które szlachetnie roztaczasz wokół mnie
Które jest darem Twojej ogromnej miłości.

2.Święta Klaro, Ty podążałaś śladami świętego Franciszka
Gdyby nie Franciszek, nie byłoby Ciebie
Którego życie tak urzekło Cię
Zostałaś wezwana do pierwotnej świętości
I jak Serafin przeszłaś przez to życie

3.Jasna, przejrzysta i zawsze czysta
Ciało Twe nienaruszone przez wieki…
Święta Klaro, módl się za nami
Naucz nas miłości do Boga i ludzi
Bo tylko wtedy możemy być wolni
i w pełni szczęśliwi gdy nasza wola
jest Twą…

Po ponad 750 latach ciało św. Klary wciąż nie uległo rozkładowi!
Od ponad 750 lat ciało św. Klary z Asyżu spoczywa w nienaruszonym stanie. Dlaczego zakon franciszkański obchodzi wspomnienie liturgiczne - znalezienia ciała św. Klary? Jej ciało wszak nigdzie nie zginęło. Całe życie ta święta związała z Asyżem, tutaj w 1193 r. urodziła się i tutaj 60 lat później zmarła w klasztorze św. Damiana 11 sierpnia 1253 r. Dzień później odbył się jej pogrzeb, któremu przewodniczył papież Innocenty IV. Papież Aleksander IV w 1255 roku ogłosił Ją świętą.
Ciało św. Klary zostało pochowane najpierw w kościele św. Jerzego w grobie, w którym przedtem cztery lata spoczywało ciało św. Franciszka z Asyżu, a w 1260 roku przeniesiono je do nowo wybudowanej na jej cześć bazyliki.
W połowie XIX wieku papież Pius IX zezwolił na wydobycie ciała św. Klary spod ołtarza głównego. Właśnie to wydarzenie jest świętowane. Kiedy 23 września 1850 roku otworzono kamienny sarkofag, okazało się, że ciało św. Klary nie ma żadnych śladów rozkładu. Umieszczono je w kryształowej urnie i wystawiono na widok publiczny.

свернуть