Emisioni “Historia ime” në Tv Klan u ndal këtë të premte tek historia e Nikolaos. Ai ka lindur në Athinë në vitin 2000. Deri në moshën 4 vjeçare ka jetuar në Greqi, më pas u kthye me familjen e tij në Shqipëri, ku jeton me nënën, Eglantinën dhe motrën e tij, Regisa.

Nikolaos është diagnostikuar me elementë të spektrit autik kur ishte 4 vjeç e 8 muajsh, në qendrën shëndetësore në Kombinat. Për herë të parë ka shkuar në shkollë në moshën 8 vjeç e gjysmë, pasi e ëma e tij atëherë gjykoi që Nikolaos ishte gati për t’u futur në shkollë.

Frekuentoi 5 vite shkollë tek ‘Niket Dardani’ dhe në klasën e gjashtë u regjistrua në Liceun Artistik ‘Jordan Misja’, ku vijon studimet ende sot si maturant. Kur u regjistrua në fillim në Lice, e linin vetëm, pa shok banke.

Ai është 19 vjeç dhe dëshiron që pas përfundimit të maturës, të ndjekë dhe studimet e larta në Universitetin e Arteve, për instrumentin e kitarës të cilin e ka të preferuar.

Nëna e tij, Eglantina ka ndërmarrë një nismë dhe ka ngritur një Klub kombëtar për Prindërit me fëmijë me CSA në mbrojtje të personave të prekur nga autizmi.

E përkushtuar ndaj kësaj kauze dhe e përfshirë personalisht në të, Egla ka arritur që falë përpjekjeve të saj të vazhdueshme t’ia dalë të ndryshojë 2 prej të drejtave të kësaj kategorie: pajisjen me libra shkollorë falas për nxënësit me spektër autik, dhe të mos paguajnë në rastet kur përdorin transportin publik.

Së fundmi, vetëm para pak ditësh, Egla, nëna e tij së bashku me klubin të cilin drejton në pozicionin e drejtores ekzekutive, ka organizuar një koncert dedikuar kauzës së autizmit. Aty mes këngëtarëve profesionistë të ftuar, ka kënduar edhe Niko.

Mirela Milori: Je e qetë që kur të bëhet 40 vjeç-50 vjeç do ia dalë në këtë shoqëri?

Eglantina Bajrami: Shpresoj.

Mirela Milori: Shpreson… Beson?

Eglantina Bajrami: Kur them shpresim do të thotë që besimi është më i vogël se shpresa. Këto janë pastaj sfida që na presin. O vetëm mua, na presin të gjitha familjet. Ne jemi çdo ditë para të panjohurës. Kështu ka ecur çdo ditë me Nikon. Çdo ditë ka qenë ndryshe.

Mirela Milori: Një nëne që mund të ketë një fëmijë të tillë tani çfarë do i thoje? Si do i jepje zemër?

Eglantina Bajrami: Mesazhi që unë dua t’i jap nënave sidomos nënave që përballen për herë të parë siç jam përballur unë me Nikon, do u thosha vetëm kaq: Gjëja kryesore për të ndihmuar këta fëmijë është që të pranojnë problemin e fëmijës së tyre. Nëse duhet ta integrojnë është që ta pranojë prindi, jo të fshihen pas fjalës së tyre. Ajo është thjeshtë t’i humbasësh kohë fëmijës nga integrimi i vet. Ndërgjegjësohuni nëna, halli është aty, kërkoni zgjidhjen, gjeni zgjidhjen dhe bëhuni të forta të përballeni me problematikat. /tvklan.al

свернуть