Enrico Pianori, Armando Cacini,
Voreioi, To tzini,
Βόρειοι, Το Τζίνι.
Ακούστε το εδώ: [ Ссылка ]
Στο επίσημο site του Pianori ([ Ссылка ]) υπάρχει μια ιστορία σχετική με το τραγούδι, η οποία, εν ολίγοις, λέει πως ο... Armando Cacini ήταν να τραγουδηθεί αρχικώς από την Rita Pavone, μέσω του τραγουδιστή, ηθοποιού, παραγωγού και λίγο αργότερα συζύγου της Teddy Reno, και πως παρ' όλες τις προσπάθειες του τελευταίου η RCA δεν ενέκρινε τελικώς την παραγωγή. Ακολούθησε ένα ακόμη ατυχές γεγονός, όταν, το χειμώνα του 1966, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της εκπομπής "Studio 1" με τη Mina, για την ιταλική τηλεόραση, κάποιος τηλεφώνησε του Pianori, λέγοντάς του πως το τραγούδι του "Quando verra l'inverno" είχε επιλεγεί για το άνοιγμα της εκπομπής και πως για να συνέβαινε τελικώς κάτι τέτοιο θα έπρεπε ο Pianori να καταβάλει 1,5 εκατομμύριο λιρέτες· κάτω απ' το τραπέζι. Όπως λέει ο ίδιος ο τραγουδοποιός ήταν αυτός ο λόγος που ξεχείλισε το ποτήρι, αποφασίζοντας να εγκαταλείψει την Ιταλία, συνεχίζοντας την καριέρα του στην Ελλάδα.
Oι Βόρειοι (που εμφανίζονταν στη Θεσσαλονίκη, το καλοκαίρι του '67) ηχογραφούν το "Armando Cacini", ως «Το τζίνι», με ελληνικούς στίχους του Νίκου Ελληναίου και παίρνουν αριθμό άδειας μέσα στο 1967 -- μάλλον προς το τέλος της χρονιάς. Όμως, όπως φαίνεται και από ένα κείμενο των Μοντέρνων Ρυθμών, στο τεύχος 98, σελ.10 (31/1/1968) το 45άρι δεν πρέπει να είχε ακόμη κυκλοφορήσει στα τέλη Ιανουαρίου του '68. Αναφέρομαι φυσικά στο «Το τζίνι/ Θα σε περιμένω» [Philips 6214]. Προφανώς, το τραγούδι το ερμήνευε live στη Θεσσαλονίκη ο Enrico Pianori και από 'κει το ψάρεψαν οι Βόρειοι.
Ещё видео!