Bir mektup yazdım sana uzunca.
Adını kalbime nakşettiğim o ilk günden beri sana bir şeyler yazıyorum A.
Adının geçtiği her yerde kalbimin bir kelebek gibi çırpındığını anlatmaya çalışıyorum mektuplarımda. Anlatmaya güç yetiremediğim sayısız güzelliğini mektuplarla anlatmakta zor geliyor. Bilirsin ki kelimelerin kifayetsiz kaldığı zamanlarda vardır. Anlatmaya çalıştığım her şeyin aslında mektuplara sığmayacağını biliyorum. Ancak yine de uzun uzun mektuplar yazıyorum. Hani olurda özlersen bir cümleye sarıl ve hasret gider onunla diye.

Adını kalbimin derinliklerinde duymaya başladığım o ilk günden beri, sana bir şeyler yazıyorum A.
Yazmak, uzun uzun anlatmak istiyorum. Gönlümün kırıklarını nasıl onardığını, acıma kardeş olduğunu, beni yeniden sevmeye inandırdığını, yeniden ve yeniden umut etmeyi öğrettiğini anlatmak istiyorum sana. Bıkmadan, usanmadan, yılmadan bir sevgiyi içimizde çiçek gibi büyütmenin o derin tutkusunu anlatmak istiyorum uzun uzun. Biliyorum mektuplara sığmayacak yazdıklarım ve seni anlatmaya yetmeyecek hiçbir kağıt ve kalem. Ama ben yine de adını her duyduğumda içimde yeşermeye başlayan umutların verdiği inançla sana bir şeyler yazacağım.

-

Şiir: Didem Madak
Yorum: Ahmet Culum

-

#didemmadak #pollyannayasonmektup

свернуть