شاعر: عبدالغني خان
سندرغاړی: سردار علي ټکر
ـــــــــــــ
باچاهي د جهان څه کې؟
ځان له ولې زياتې غم؟
د انصاف تلل مشکل دي
څه به ډېر کړې څه به کم
باچاهي د جهان څه کړې؟
خپل غمونه دې لا لږ دي
د جهان غمونه غواړې
داسې تخت به څه کړې څه کړې؟
چې پرې شپه او ورځې ژاړې
د ټټوانو په ګله کې
غټ ټټو مخکې روان وي
لوی باچا د ځناورو
د همه وو لوی حيوان وي
باچاهي د جهان څه کې؟
دا دنيا د سپي لکۍ ده
نه نېغېږي، نه سمېږي
په وجود توره پيشو ده
چې يې وينځې لا تورېږي
باچاهي هله جوړېږي
چې نيم لګي شي نيم مړه کړي
چې يو کس د بل په غوښو
د خپل کور کوتري ماړه کړي
د دې ژونده څه مطلب شو
چې يا مرې يا به بل وژنې
دا مېوه ګلاب دې څه شو
باغ ساتې او بلبل وژنې
باچاهي د جهان څه کړې؟
ربه ما له که دې راکړه
باچاهي د کل جهان
زه به يې وغورځوم له کوره
لکه سوټې په ډېران
دا يو دوه ګړۍ ژوندن
په جګړو نشم تېرولی
د دې ظلم په کوټۍ دې
ربه بل کېږده برغولی
ما له راکړه څو ګلونه
يو نيازبين شانتې جانان
يو وړوکی غوندې باغ
او په خوا يې سيند روان
چې يې زه په غاړه ناست يم
په يخ سوري د خرولې
په مزه مزه ليکمه
د مزې مزې غزلې
کله سوال منت جانان ته
کله بد او رد ملا ته
د ساغر، ساقي صفت کوم
د ټېپرو ډک لالا ته
باچاهي د جهان څه کې؟
کله کله تا نه ربه
د وړو په شان ګيلې
کله تود ژوندی اميد
کله سوی اسوېلی
کله ټنګ کله ټکور
کله جام کله دلبر
يو جهان کې د رنګ ډوب
د جهانه بې‌خبره
باچاهي هغو له ورکه
چې زغملی یې شي زور
چې په لاس لکه قصاب وي
په خصلت لکه منګور
چې خپل ځان ته شي کولی
قرباني د ورور د وينې
هم هضمولی هم خوړی شي
د غريب د غوښو پينې
تاج‌وړلی هغه سر شي
چې وژل لکه وبا کړه
لکه پړانګ داړل څيرل کړه
يرول لکه بلا کړه
باچاهي د جهان څه کړې
تخت هم نه پايي بې‌زوره
بې د تورې د جلاده
باچاهان چې څومره ډېر وي
دومره وي دنيا برباده
لوی باچا وي لویه ژوره
دې په وينو زوو پايي
باچاهي لکه د اور
په روتو په سوو پايي
ربه فضل په موږ وکړه
موږ ساته د دې آفته
چېرته غټ خره ته پر شا کړه
د ا د سرو لالونو کته
سفارش ورته دا وکړه
صېب زموږه د بابته
پام کوه د دله خره
غني ونه وې په لته

свернуть