Joy Division vokalisti Ian Curtis'in intihar etmeden önce izlediği son film Stroszek. Curtis, her ne kadar tesadüf eseri izlemiş olsa da aslında Stroszek intihar mektubu niteliği taşıyan bir film. Bu derece hüzünlü bir film olmasına rağmen benim için ise antidepresan niteliği taşıyor. Ne zaman panik atak krizi geçirsem veya kendimi kötü hissetsem, kendimi bu filmin kucağına atarım. En sevdiğim yönetmenlerden biri olan Werner Herzog'un, duru sinematografisi, karakterlerin ve oyuncuların yalınlığı ve doğallığı ruhumu dinlendirir. En çok da film boyunca bazı sahnelerde kulağımızı okşayan bu müzik bana huzur veriyor. Aslında bu müzik Beethoven'ın bestesi: Sonata No. 31, Op. 110 - 3rd Movement. Ancak bu versiyonunu hiçbir yerde bulamadığım için filmin bu sahnesini kaydetme ihtiyacı duydum. Bir ihtimal olarak, Herzog'un bu parçayı kendi çalmış olma olasılığı var. Diğer ve benim daha kuvvetli bulduğum olasılık ise Bruno'nun icra ediyor olması zira Bruno birçok müzik aletini çalma kabiliyeti olan biri. Herzog da kendisini bir belgeselde keşfedip filmlerinde oynatmaya başlıyor. Belgeselde Bruno'nun son derece trajik hayat öyküsü anlatılırken bir yandan onun müziğe olan bu yatkınlığı gösteriliyor.
Orijinal kompozisyon buradan da dinlenebilir: [ Ссылка ] (Filmde kullanılan bölüm 1:28'de başlıyor)
Aslında hepimiz dans eden tavuklar veya piyano çalan tavşanlarız...

свернуть