Φέρτε μια κούπα με κρασί

Στιχουργός: Βασιλειάδης Χαράλαμπος
Συνθέτης: Καλδάρας Απόστολος

Φέρτε μια κούπα με κρασί
και κάντε μου παρέα,
για μένα απόψε η βραδιά
είναι η τελευταία.

Βρε ζωή φαρμάκια στάζεις,
σε βαρέθηκα.
Κι αν χρυσά παλάτια τάζεις,
είναι ψεύτικα.

Πέστε τραγούδια θλιβερά
απ’ της καρδιάς τα βάθη,
δεν είναι άλλα πιο βαριά
απ’ τα δικά μου πάθη.

Βρε ζωή φαρμάκια στάζεις,
σε βαρέθηκα.
Κι αν χρυσά παλάτια τάζεις,
είναι ψεύτικα.

Κι αν δείτε, φίλοι, κάποτε
μια μάνα πικραμένη,
πέστε ας το πάρει απόφαση
κι ας μη με περιμένει.

Βρε ζωή φαρμάκια στάζεις,
σε βαρέθηκα.
Κι αν χρυσά παλάτια τάζεις,
είναι ψεύτικα.

Ανεβαίνω σκαλοπάτια

Το κορίτσι το δικό μου είναι απ' τη φτωχολογιά
Μα στον κόσμο δεν υπάρχει άλλη τέτοια ομορφιά
Αμάν αμάν αμάν αμάν
Ανεβαίνω σκαλοπάτια ανεβαίνω ανηφοριές
Για να δώ τα δυο τησ μάτια που μ' ανάψανε φωτιές
Αχ που μ' ανάψανε φωτιέσ
Το κορίτσι το δικό μου το κοιτάζουνε πολλοί
Μα αυτό δεν έχει μάτια άλλον άντρα για να δει
Αμάν αμάν αμάν αμάν
Ανεβαίνω σκαλοπάτια ανεβαίνω ανηφοριές
Για να δώ τα δυο τησ μάτια που μ' ανάψανε φωτιές
Αχ που μ' ανάψανε φωτιές
Το κορίτσι π' αγαπάω είν' κορίτσι σπιτικό
Απ' την πόρτα του δε βγαίνει αν δεν πάω να το δω
Αμάν αμάν αμάν αμάν
Ανεβαίνω σκαλοπάτια ανεβαίνω ανηφοριές
Για να δώ τα δυο τησ μάτια που μ' ανάψανε φωτιές
Αχ που μ' ανάψανε φωτιές

Μην περιμένεις πια

Στιχουργός: Καλδάρας Απόστολος
Συνθέτης: Καλδάρας Απόστολος

Μην περιμένεις πια να ξανασμίξουμε
και την αγάπη μας να ζωντανέψουμε.
Μην περιμένεις πια, όλα τελειώσανε
αφού τα χείλη σου, αχ, με προδώσανε.
Από τα φαρμάκια που μου 'χεις δοσμένα
σκότωσες ό, τι είχα όμορφο για σένα,
κι απ' τον έρωτά μας μοναχά η κρύα στάχτη
έχει μείνει τώρα μες στην καρδιά.
Μην περιμένεις πια, όλα τελειώσανε
αφού τα χείλη σου, αχ, με προδώσανε.
Μην περιμένεις πια νά 'ρθω στο πλάι σου
και την ανάσα μου στο προσκεφάλι σου.
Μην περιμένεις πια, όλα σκορπίσανε
αφού τα χείλη σου άλλον φιλήσανε.

свернуть