Jan Nepomucen, znany także jako Jan z Pomuku, urodził się najprawdopodobniej między 1340 a 1346 w Pomuku, zm. 20 marca 1393 w Pradze). Był to czeski duchowny, kanonik, wikariusz generalny archidiecezji praskiej, męczennik i święty Kościoła katolickiego.

Jedna z teorii na temat jego śmierci mówi, że Nepomucen nie chciał zdradzić tajemnicy spowiedzi żony króla Zofii Bawarskiej. Wacław IV planował wystarać się o stwierdzenie nieważności małżeństwa, by móc poślubić księżniczkę aragońską Joannę. Zofia miała w tej sprawie zasięgnąć rady u wikariusza generalnego, podczas spowiedzi. Kult św. Jana Nepomucena rozwijali głównie jezuici, rozprzestrzenił się on na ościenne kraje, trafił między innymi do Polski, Austrii i Niemiec.

- Święty silnie kojarzony jest ze słowikiem, co obrazuje wiele ludowych przysłów. Ale oczywiście najbardziej związany jest z wodą, rzekami, rozlewiskami. Odmęty wody stały się dla kanonika czeskiego nie tylko miejscem śmierci, ale i źródłem chwały. Janowi Nepomucenowi oddawano się w opiekę przed żywiołem wody, która jednocześnie życiodajna, ale i śmiercionośna - przybliża nam etnograf i historyk sztuki Łukasz Ciemiński.

🔔 Subskrybuj i bądź na bieżąco:
[ Ссылка ]...
[ Ссылка ]

свернуть