Angelus

* * * *

Umęczone ciało złożyłam do snu
Umartwiony problemami rozum wyciszyłam
Żeby zniknąć i pozbyć się smutku
Zostawić łzy które wczoraj nagromadziłam

Choć nawet jednej iskierki nadziei brakło
Zawierzyłam następny dzień zielonej jutrzence
Z myślą że może skończy się w duszy piekło
I nie oddam się w całości zgryzocie i męce

Nastała ciemność - błoga i upragniona
Te czeluści aksamitne nagle rozjaśnił blask
Ja podekscytowana i trochę wystraszona
Dałam temu widokowi radosny poklask

Ukazał mi się iście rajski pejzaż
Kwiaty kłaniały mi się całymi bukietami
Bryza z górskiej wody pokryła moją twarz
Ptaki uganiały się za złocistymi motylami

Nagle stanął obok mnie anioł skrzydlaty
Duży ogromny piękny i lśniący
Jego długie powłóczyste białe szaty
Ciągnęły się aż po horyzont znikający

Wziął mnie pod skrzydło i mocno przytulił
A jego wzrok obiecywał koniec mej udręki
Złożył smukłe dłonie i głośno się pomodlił
Usłyszałam dzwony i inne cudne dźwięki

Ujął mnie za rękę i szepnął delikatnie do ucha
- nie martw się o jutro... bo nic nie będzie ci dane ponad twoje siły. Wiedz że ja twój anioł stróż toruję ci drogi być się nie potknęła -

I znów zapadła ciemność całkowita
Gdyż zaraz się miałam zbudzić
Lecz teraz nadzieja we mnie zakwita
I już nie będę na zapas się smucić...



Kamińska Beata

свернуть