Dog Whelk - Nassarius incrassatus - Buccinum incrassatum - Tritia incrassata - Kóngasniglar - Beitukónga ætt - Thick lipped dog whelk - Konk - Konksnegl - Thick-lipped dogwhelk - Trompetsnegl - Buccin - Buzo - Bocina - Bobbi - Buckies - Gros bigorneau - Buhund - Kongsnegl - Wellhornschnecke - Twisty Shell Snails - Sjósniglar - Sea spiral shell - Marine gastropod mollusc - Seashells - Kóngaætt - Buccinidae - Nassariidae - Búkføtur - Sæsniglaætt - Gastropoda - Sea Snail - Sjávarsniglar - Skeldýr - Kuðungar - Sæsniglar - Hryggleysingjar - Sjávardýr. The colour of the shell is extremely variable, with distinct combinations of brown, black, yellowish or orange hues, most often with a paler band on abapical part of spire whorls and periphery of body whorls. Elsewhere it is arranged in bands or in spiral series of blotches, or uniform.
This species occurs in European waters, throughout the Mediterranean Sea and the Eastern Atlantic Ocean (from Norway to southern Morocco, also off the Canary Is. and the Azores) at depths between the shoreline to ca. 100 m. See more: [ Ссылка ]
Buff or light tan, often with brown bands below sutures and at base of last whorl; labial varix and columella white, siphonal canal with dark brown mark on roof. See more: [ Ссылка ]
Beitukóngur (fræðiheiti: Buccinum undatum) einnig nefndur ætikóngur, bobbi eða nákóngur er stór sæsnigill af Kóngaætt sem mikið er veiddur til beitu en einnig til matar. Kuðungur beitukóngsins getur verið breytilegur á lit, hvítur, gulur, brúnn eða rauðleitur. Traustur, með stuttri eða langri hyrnu sem er töluvert odddregin. Vindingar 7-8, í minna lagi kúptir og er grunnvindingurinn stór eða oft uþb. 70 prósent af lengd kuðungsins. Skelin hefur gróft kaðalmynstur sem liggur í reglulegum, bugðóttum röðum þvert á vindingana. Síðasti vindingurinn hefur um það bil 12 slíkar raðir sem dofna við neðra borð hanns. Munnopið er egglaga og er ytri vörin lítið eitt sveigð út. Neðst í munnopinu er renna sem öndunarpípa dýrsins liggur í. Oft er kuðungur beitukóngs þakinn dýrum sem festa sig við skelina svo sem hrúðurkörlum og kalkpípuormum. Kalkskorpuþörungar og aðrir lágvaxnir þörungar vax líka oft á honum og þar sem beitukóngurinn lifir grunnt er skelin sjálf stundum grænleit eða rauðleit þeirra vegna. Nokkrar tegundir sæsnigla af sömu ættkvísl og beitukóngurinn lifa hér við land og hafa fundist margar skyldar tegundir sem líkjast honum nokkuð að stærð og lögun. Algengt er að beitukóngi sé ruglað saman við hafkóng (Neptunea despecta) en hann þekkist frá honum á kaðalmynstri í skel og því að á skel hafkóngsins er oftast röð af útstæðum hnúðum meðfram efra borði vindinganna. Lesa meira: [ Ссылка ]
