Ejub Golić rođen je u Glogovoj 1958. godine, a umro na Baljkovici, 15. jula 1995. godine bio je komandant Samostalnog brdskog bataljona Glogova Armije Republike Bosne i Hercegovine.

Prije rata bio je autoprevoznik. Početkom rata, srpske snage izdale su ultimatum mještanima Glogove da predaju oružje, što Ejub sa grupom ljudi nije prihvatio već se povukao prema slobodnim teritorijama Blječeve i Srebrenice gdje se pridružio Paljanskoj četi.

Ujedinio je raštrkane grupe branilaca u Samostalni brdski bataljon. U Srebrenici je 1. aprila 1993. došlo do dvostrukog ubistva za koje je Golić bio osumnjičen. 1. marta 1995, iz Generalštaba je došla naredba da se Naser Orić i Golić prebace u Zenicu kako bi se ispitao slučaj iz 1993. Helikopter je poletio 18. aprila 1995. iz Žepe, a nakon izjave date Službi bezbjednosti 2. korpusa odlučeno je da se Golić vrati u Srebrenicu, a da će postupak biti nastavljen nakon završetka rata. Pri povratku u enklavu 7. maja, desio se pad helikoptera na planini Igrišnik kod Žepe. Poginulo je 12 osoba, a Golić je sa još 9 putnika zadobio teške povrede.

11. jula borci pod Golićevom komandom vodili su ulične bitke u Srebenici protiv snaga Vojske Republike Srpske. Tokom proboja prema slobodnoj teritoriji, Golićev bataljon štitio je začelje kolone. Poginuo je prilikom borbi na Tisovoj kosi, na svega nekoliko kilometara od slobodne teritorije. Zatražio je od saboraca da se o njegovoj smrti ne sazna sve do proboja na slobodnu teritoriju. Golićev brat Safet je sa nekoliko boraca tijelo zakopao u napušteni rov kraj Baljkovice. Nekoliko mjeseci kasnije, Golićevi borci vratili su se po tijelo koje je zatim ukopano u Živinicama. Posmrtni ostaci su 11. jula 2010. preneseni u Potočare.

U Baljkovici je 8. jula 2014, na mjestu Golićeve pogibije, podignuto spomen obilježje. Medžlis IZ Bratunac svake godine organizuje Memorijalni fudbalski turnir "Ejub Golić".

свернуть