Fransa'dan #EnginSustam ile birlikte, "sinepolitik" kapsamında yürüttüğümüz "sinema tarihi ve akımlar" tartışmasının ikinci oturumunda "İtalyan Yeni Gerçekçiliği"ni irdeledik. (Gelecek bölümde, "üzerinde uzlaşılmamış bir iddia" olarak yıllardır tartışılıp duran Kürt Sineması'nı ele alacağız.)

Yeni Gerçekçilik akımının senarist, yönetmen ve oyuncuları ile politik atmosferini analiz etmeye çalıştığımız bu bölümün referans notlarını (izlenmesini önerdiğim filmlerle birlikte) aşağıya iliştiriyorum.

Bana göre listenin başında, döneme öncülük ettiği ve Yeni Gerçekçilik akımına ruh kazandıran en önemli filmleri kaleme aldığı için #CesareZavattini yer alıyor.

Ayrıca elbette Yeni Gerçekçi Yönemenler'in peşi sıra gelen (ve kendileri de bir şekilde "Yeni Gerçekçi Yönetmen" kategorisinde yer alan) genç sinema dehaları, yani Fellini, Passolini ve çok sayıda önemli yönetmen de sayılabilir, fakat burada sadece üç kritik isme yer veriyorum, bununla birlikte dileyen ve ilgilenen herkes için söylüyorum, bana kalırsa bilgisayarın tuşları kadar size yakın olan diğer yönetmen ve senaristleri de takip edip filmlerini izlemelisiniz, iyi de edersiniz, zira internette bulunamayan film neredeyse yok gibi...

Yönetmenler:
#VittorioDeSica
#RobertoRossellini
#LuchinoVisconti

Belli başlı filmler:
-Roma, Açık Şehir (Roma, Città Aperta, Roberto Rossellini, (1945)
-Sciuscià Vittorio De Sica, (1946)
-Paisà Roberto Rossellini, (1946)
-Germania Anno Zero Roberto Rossellini, (1948)
-Bisiklet Hırsızları (Ladri di biciclette) Vittorio De Sica, (1948)
-La terra trema Luchino Visconti, (1948)
-Riso amaro (Bitter Rice) (Giuseppe De Santis, (1949)
-Stromboli (Roberto Rossellini, (1950)
-Miracolo a Milano (Miracle in Milan) Vittorio De Sica, (1951)
-Umberto D. Vittorio De Sica, (1952)
-Sonsuz Sokaklar (La Strada) Federico Fellini, (1954)

свернуть