Zengin bir kumaş tüccarının ve yine zengin ve soylu bir annenin oğlu olarak 1181 (ya da 1182) yılında İtalya'da bulunan Assisi bölgesinde dünyaya gelen Francis, gençlik yıllarında içinde bulunduğu sosyal sınıfın imkânlarından alabildiğine yararlanan, zengin ailelerin çocukları ile arkadaşlık yapan, zevk, sefa ve eğlencelere düşkün biridir fakat içindeki şövalyelik tutkusu onu bir savaşçı olmaya iter. İlk katıldığı savaşta esir düşer, babasının fidyesini ödemesiyle serbest kalır. İyi bir silahşor olmadığını anlamıştır ancak içindeki tutkuyu dizginleyemez ve bir savaşa daha katılır. Bu onun son savaşı olacaktır. Yolculukta sıtma ya da benzeri bir hastalığa yakalanır ve anlatımlara göre rüyasında Tanrı'yla konuşur. Bu konuşma üzerine, savaşı bırakarak geri döner. İlerleyen zamanlarda, şövalyeliği 'Tanrı'nın hizmetkârlığı' olarak yorumlayacaktır. Beklenmedik dönüşü, ailesi ve şehir halkı tarafından hoş karşılanmaz, adeta savaş kaçağı muamelesi görür. Bu süreçte içine kapanıp sosyal hayattan çekilir, ciddi bir inziva ve tefekkür dönemi yaşar. Francis'in, tamamen nefis terbiyesi ve ruh tekâmülüne adadığı bundan sonraki yaşamında, tek rehberi Hz. İsa ve Kutsal Kitap'tır.

Kendisini tamamen dine adayan Francis, İsa gibi yaşayabilmek için seçilecek doğru yolun yoksulluk olduğuna inanmış ve sahip olduğu her şeyi terk ederek bir münzevi gibi yaşamaya başlamıştır. İncillerde İsa'nın en çok fakirliğe vurgu yaptığını düşünen Francis'e göre fakirlik, Tanrı'nın yeryüzündeki varlığının bir işaretidir. Tanrı'ya ulaşmanın en emin yoludur. Fani olan zenginlik ve kudrete sahip olmak, dünya hayatına sıkı sıkı sarılmak, Tanrı'nın kudretine teslim olmanın önündeki en büyük engeldir. Servet, sosyal statü, aile gibi sahip olduğu her şeye sırt çeviren Francis, o saatten sonra fakirlikten bir eş, bir sevgili gibi söz eder. Kendisine katılanlarla birlikte, yoksul yaşamaya ve otoritelere boyun eğmemeye dayalı küçük bir kardeşlik cemaati kurar.
Kısa sürede takipçileri artmaya başlar ve onlara nasıl yaşamaları, nasıl hareket etmeleri gerektiğini bildiren bir talimatname yazar. Francis'in yoksulluk üzerine kurduğu öğretisi pek çok kesimden insanın dikkatini çeker, tüm İtalya'ya yayılır. Takipçilerine çalışmayı ve emekleri karşılığında karınlarını doyurmayı tavsiye eden Francis, yaptıkları işler karınlarını doyurmaya yetmezse dilenmelerini, İsa'nın dilenmekten çekinmediğini söyler. Hastalıklarla geçirdiği hayatı 45 yaşında sonlanan Francis, vasiyetnamesinde sevenlerine, bütün ayrıcalıkları reddedip mutlak yoksulluğa bağlı kalmalarını tavsiye etmiştir...


.

свернуть