Στην οδό Σολωμού της Πλατείας Εξαρχείων αχνοφαίνεται ακόμα το ''Αχ'' στη μαύρη ταμπέλα. Το ''Μαρία'' έχει ξηλωθεί όπως και η πόρτα της κάποτε θρυλική σκηνής όπου για δέκα χρόνια λειτούργησε μια παρέα με ανατρεπτικότητα, χιούμορ και αγάπη στη μουσική.
Η παρέα τού ''Αχ Μαρία'' - Γιάννης Ζουγανέλης, Σάκης Μπουλάς, Ισιδώρα Σιδέρη, Λάκης Παπαδόπουλος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Σοφία Βόσσου αλλά και μια ευρύτερη παρέα δημιουργών που κατά καιρούς συμμετείχαν στα προγράμματα του εξαρχειώτικου στεκιού - έγραψε τη δική της σελίδα στον αθηναϊκό μουσικό χάρτη από το 1980 μέχρι το 1990.
''Λίγο καιρό μετά, το 1980, ψάχναμε τίτλους για το νέο στέκι μας τότε στα Εξάρχεια. Περνάει ο Ασιμος μια μέρα και μας λέει: Βγάλτε το ''Αχ Μαρία τα μπούτια σου...''. Μας άρεσε, το βαφτίσαμε ενώ κάθε φορά βάζαμε και υπότιτλους όπως "Αχ Μαρία τα μπούτια" σου, "Αχ Μαρία πολιτιστικό φρόκαλο της Ευρώπης", "Aχ Μαρία ή θάνατος", "Aχ Μαρία αναρχία", θυμάται ο Ζουγανέλης.
Ποια ήταν η λογική του παράλογου ''Αχ Μαρία'' όμως;
''Δεν υπολογίζαμε καθόλου τη μικροαστική λογική, κάναμε σάτιρα στην Εκκλησία, στους θεσμούς, στη Δικαιοσύνη, ενώ από εκεί πέρασε όλο το ηλεκτρικό τραγούδι, και όχι μόνον'', σημειώνει ο Ζουγανέλης: Τζίμης Πανούσης, Φατμέ, Αντώνης Τουρκογιώργης, Γιοκαρίνης, Τουρνάς, Σαββίνα Γιαννάτου, αλλά και Χατζηκουτσέλης, Βάσια Τριφύλλη, τζαζίστες όπως ο Φακανάς ενώ ξεχωρίζει η παρουσία του Σαββόπουλου το 1986 στη σκηνή του κέντρου. ''Τις μισές μέρες δεν δουλεύαμε, κυνηγιόντουσαν οι μεν με τους δε, αστυνόμοι και αναρχικοί, είχε ένταση τότε αλλά διαφορετική''
''Υπήρχε μια αναζήτηση, υπήρχαν αναρχικοί με αρχές, αντιεξουσιαστές που σέβονταν τον βίο των ανθρώπων, είχαν πρόσωπο, δεν ήταν οπαδιστές'', ενώ θυμάται πως την πόρτα του ''Αχ Μαρία'' πέρναγε το πιο ετερόκλητο κοινό: από τον Αλέκο Σακελλάριο (που σε στίχους του έγραψε τον περίφημο ''Μακρυμάλλη'') και τον Μάριο Πλωρίτη μέχρι τον Γιώργο Οικονομέα (στιχουργός της ''Στέλλας'' που ερμήνευσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου), τον Σωτήρη Κακίση και τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο - ''που γράφαμε τις ειδήσεις της ημέρας όπως τις φανταζόμασταν''.
''Το γέλιο είναι μια τρομερή σύσπαση, δεν πιστεύω σε καλλιτέχνες που δεν γελάνε'', λέει ο Ζουγανέλης ,ενώ ξεφυλλίζοντας τις αναμνήσεις του ''Αχ Μαρία'' στέκεται σε ατάκες που έμειναν παροιμιώδεις όπως το ''Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη'' που έλεγαν σε νούμερο με ένα γραφείο τελετών.
Μοιραίο ήταν να γεννηθεί και ο δίσκος που κυκλοφόρησε το 1989 με τον τίτλο ''Αχ Μαρία διπλός δίσκος ανοχής'' με την επιμέλεια έκδοσης να ανήκει στον Στέλιο Ελληνιάδη.
